ΠΑΖΑΡΙΑ

Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Δημοτικής Ενότητας Αρτέμιδος (diaygeia ΑΔΑ 9ΒΑΝΩ1Χ-00Ψ) πάνω στο θέμα «Εξέταση αιτήματος που αφορά σε διοργάνωση 7ήμερου Καλοκαιρινού Παζαριού στον χώρο που βρίσκεται παράπλευρα του γηπέδου της Αρτέμιδος».  

Μήπως δεν καταλαβαίνουμε τί διαβάζουμε;

Ή μήπως το νομικό πλαίσιο που διαβάζουμε είναι ασαφές και επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες;

Άντε πάλι, θα πει κανείς, σε τί σας ενοχλεί αν στην συγκεκριμένη θέση πραγματοποιείται μια διοργάνωση, ας πούμε αθλητική, πολιτιστική ή ό,τι άλλο;

Πώς, τόσα χρόνια, και για αρκετούς μήνες, γινόταν κάθε Σάββατο η Λαϊκή της Αρτέμιδος στην ίδια ακριβώς θέση χωροθέτησης, σύμφωνα πάντα με αλλεπάλληλες αποφάσεις της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής και του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Σπάτων-Αρτέμιδος;

Γιατί κάποιοι «γραφικοί» επιμένουν να ισχυρίζονται πως υπάρχει θέμα;

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ . . .

Αναφερθήκαμε σε πρόσφατο δημοσίευμα στην έναρξη Θεατρικού Εργαστηρίου στην Αρτέμιδα από τον γνωστό σε πολλούς από μας άνθρωπο του Θεάτρου και Δάσκαλο Νίκο Διονύσιο. Παραθέτουμε, όπως οφείλουμε άλλωστε, λίγα βιογραφικά στοιχεία.

Ο συμπολίτης μας Νίκος Διονύσιος εργάζεται στο θέατρο και στο χώρο του πολιτισμού από μικρός. Γεννήθηκε στην Αθήνα, ονομάζεται Νίκος Διονύσιος Μητρογιαννόπουλος και είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, χορογράφος και συγγραφέας.   Σαν το νεότερο μέλος της ομάδας χορού Τσαούλι, ήδη από την ηλικία των 4 ετών, περιόδευσε στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έγινε δεκτός με υποτροφία από τον Κάρολο Κουν στο Θέατρο Τέχνης. Την παρουσία του στο Θέατρο έκανε σαν ηθοποιός, αλλά και σαν σκηνοθέτης, με παραστάσεις στην Ευρώπη, Β. Αμερική και στα αρχαία θέατρα, συμπεριλαμβανομένων του Ηρωδείου και της Επιδαύρου με το Θέατρο Τέχνης, το Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο και άλλα.

Ο Νίκος έχει βαθιά γνώση του Ελληνικού πολιτισμού, όσο αφορά το θέατρο και τον χορό, και έχει αναγνωριστεί ιδιαίτερα για την εργασία του στην Αρχαία Ελληνική Τραγωδία, όσο και για τα μοντέρνα έργα του.  

Σε διεθνή διαγωνισμό Μπρεχτ (Βερολίνο) επιλέχθηκε για την ερμηνεία του στη «Ζούγκλα των Πόλεων» του Μπρεχτ, στο ρόλο του Σλινκ. 

Ένα θεατρικό εργαστήρι; Λέμε, ναι!

Η κουβέντα με τον σκηνοθέτη, ηθοποιό του θεάτρου και δάσκαλο Νίκο Διονύσιο:

Λόγος, κίνηση, εκφραστικά μέσα, επικοινωνία, επαφή με τα μηνύματα, φανερά και απόκρυφα, αισθητικά και ιδεολογικά, που βγάζει το  θέατρο σαν παράσταση.             

Τι μπορεί να ελπίζει αυτός/ή που θα δηλώσει συμμετοχή στο εργαστήρι;  Κι ακόμα,  θα  βλέπατε μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα στα πλαίσια του Δήμου μας;

ΝΙΚΟΣ :  Διδασκαλία και εργαστήρια κάνω απ’ όταν μπήκα στο χώρο του θεάτρου και μου αρέσει να μοιράζομαι την γνώση μου.  Σκοπός είναι να υποστηρίξουμε ό,τι καλό υπάρχει στο Δήμο μας. 

Τι σκέφτεστε να περιλάβει η δουλειά στο χώρο αυτό;  Θα ‘ναι αγωγή στην υποκριτική και στα άλλα μέσα που στηρίζουν μια παράσταση ή σκέφτεστε κι ένα θεωρητικό κομμάτι, πάνω στα θέματα και τους τρόπους σ’ αυτό που λέμε σήμερα θέατρο;

ΝΙΚΟΣ:  Πολύ ωραία τα λέτε και έτσι είναι.  Το εργαστήρι θα ξεκινήσει με θεωρία και θα περάσει στην πρακτική, με έργα του Νεοελληνικού θεάτρου.  Θα μιλήσουμε για το Νεοελληνικό θέατρο, για το σύγχρονο Ελληνικό έργο, συγγραφείς, και όσο προχωράει το εργαστήρι, αργότερα, θα ασχοληθούμε με το εκφραστικό κομμάτι, δηλαδή λόγος, κίνηση και όλα τα άλλα . . ..  Αυτά θα βγουν μέσα από το εργαστήρι.     

Πώς προέκυψε η ιδέα της λειτουργίας ενός εργαστηριού θεατρικού; Υπάρχει κάποιο προηγούμενο, είχατε ξανά τέτοια εμπειρία και τι σας άφησε αυτό;

ΝΙΚΟΣ: Με την Φοίβη έχουμε κάνει κι άλλα σεμινάρια – εργαστήρια, συγκεκριμένα στη περιοχή μας ένα είχε θέμα «Τραγωδία και Μάσκα».  Αυτό έγινε σε ανοιχτό χώρο …… πολύ όμορφη εμπειρία, μέσα στη φύση, με ωραία παρέα και πανσέληνο.

Ξέρουμε πως ήδη έχετε κάνει δυο τουλάχιστον επιτυχημένες πολιτιστικές εκδηλώσεις στο Δήμο μας και θεωρούμε δεδομένο πως νοιάζεστε για την πολιτιστική ζωή στον τόπο που ζείτε. Να θεωρούμε βέβαιο πως απ’ το θεατρικό εργαστήρι, σαν ορμητήριο, σκοπεύετε να κάνετε την παρέμβασή σας στα πολιτιστικά της περιοχής μας;

ΝΙΚΟΣ:  Προσωπικά δεν θα το έλεγα παρέμβαση.  Η Φοίβη, εγώ, όπως και ο Στέλιος, ο Μίλτος, ο Θανάσης, άλλοι φίλοι . . . και όλοι όσοι συμμετέχουν, είμαστε ενεργοί πολίτες και εκφραζόμαστε ο καθένας μέσα από αυτό που γνωρίζει. 

Μιλήστε μας, αν θέλετε, για τη σχέση σας με τον τόπο, σαν περιβάλλον, φυσικό κι ανθρώπινο.

ΝΙΚΟΣ:  Η Αρτέμιδα έχει αντιθέσεις και αυτό μου αρέσει.  Τα φυσικά της χαρίσματα τα γνωρίζουμε όλοι.  . . πεύκα, αμμόλοφοι, οι λίγοι που απέμειναν, η Θάλασσα . . . Αλλά και το αστικό λεωφορείο, που και αυτό είναι σημαντικό . . . για τα παιδιά μας, τους ηλικιωμένους, και τους εναλλακτικούς φίλους μας που επιλέγουν να χρησιμοποιούν τα μαζικά μέσα μεταφοράς.  Η ιστορία που χαρακτηρίζει αυτόν τον τόπο . . . είναι και η Αρτέμιδα μια κληρονομιά, όπως κι όλη η Ελλάδα!

Λίγο πολύ ξέρουμε πως λειτουργούν τα πράγματα στην πόλη μας. Πιστεύετε πως αναψυχή και πολιτισμός μπορούν να σμίξουν σ’ ένα ελκυστικό συνδυασμό, ιδιαίτερα στο κοινό της νεολαίας;

"ΕΦΗΜΕΡΑ" 2016

ΝΙΚΟΣ:  Και βέβαια το πιστεύω. Η διασκέδαση είναι πολιτισμός. Το κουτούκι έχει και το τσίπουρο, έχει και το ρεμπέτικο. Διασκέδαση και πολιτισμός ήταν πάντα μαζί.  Η νεολαία το γνωρίζει αυτό πολύ καλά.

Έχετε μια μακριά θητεία στο χώρο της τέχνης, συγκεκριμένα στο θέατρο. Και μάλιστα, σε παραγωγές τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Υποθέτουμε πως παρακολουθείτε την θεατρική ζωή στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια. Πως θα σχολιάζατε την εξέλιξη στην θεατρική κίνηση των τελευταίων δεκαετιών;

ΝΙΚΟΣ:  Εμείς λείπαμε για πολλά χρόνια και επιστρέψαμε μέσα στη κρίση.  Η τέχνη βέβαια είναι πάντα σε κρίση και πολλοί καλλιτέχνες περπατούν σε τεντωμένο σκοινί.  Αυτό που βλέπω, όμως, είναι ότι ο χώρος του πολιτισμού, μαζί και αυτός του θεάτρου, ανοίχτηκε αυτά τα χρόνια, και αυτό είναι πολύ καλό, γιατί έδωσε και δίνει ευκαιρίες. 

........Δε μένει παρά να τους ευχηθούμε να κερδίσουν τόσο εκείνοι, όσο και το θέατρο,  τους νέους τους φίλους, ανάμεσά μας !!!