ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΩ ΓΙΑΝΝΗ Μ', ΝΑ Σ' ΑΛΕΙΨΩ ΜΕΛΙ
Το πρόβλημα
είναι δομικής φύσης.
Από την
πρόσφατη συνέντευξη του Ευρωπαϊκού Επιτρόπου Πιέρ Μοσκοβισί στη ιταλική
εφημερίδα CORRIERE DE LA SERA:
«Πρόκειται
για σκάνδαλο που αφορά στις δημοκρατικές διαδικασίες, κι όχι στις ίδιες τις αποφάσεις.
Στο να αποφασίζεις με τέτοιο τρόπο για τις τύχες του λαού, να επιβάλλεις λεπτομερειακές
αποφάσεις για τις συντάξεις, για την αγορά εργασίας . . . Μιλάω για τις βασικές
λεπτομέρειες της ζωής μιας χώρας, που έχουν αποφασιστεί από έναν οργανισμό ΠΙΣΩ ΑΠΟ
ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ. Για σχέδια που
επεξεργάστηκαν τεχνοκράτες, χωρίς τον παραμικρό έλεγχο ενός κοινοβουλίου. Χωρίς
τα ΜΜΕ να γνωρίζουν τί πραγματικά έχει συζητηθεί, χωρίς σταθερά κριτήρια ή
κοινή γραμμή.
Είμαι όμως
πεπεισμένος ότι η ζώνη του ευρώ δε θα καταφέρει ποτέ να έχει ένα αληθινά λαμπρό
μέλλον, παρά μόνο αν θέσουμε επί τάπητος τρία καυτά πολιτικά ζητήματα:
το
έλλειμμα δημοκρατίας στις δομές λήψης των αποφάσεωνˑ
την
ανάγκη να εγγυηθούμε πως η δομή ενός μελλοντικού ΕυρωπαΪκού Νομισματικού Ταμείου
θα στηριχτεί με επιτυχία πάνω σε δημοκρατικές αρχέςˑ
και τις
οικονομικές και κοινωνικές αποκλίσεις που δημιουργούν μια επικίνδυνη πολιτική αντιπαράθεση
ανάμεσα στις χώρες.
Μιλάμε για σχέδια αποφάσεων που καταρτίζονται από αξιωματούχους – σε σχεδόν
απόλυτη αδιαφάνεια – και μετά αποφασίζονται από Υπουργούς, πίσω από κλειστές
πόρτες, συχνά ύστερα από περιορισμένες σε χρόνο συζητήσεις και χωρίς να έχει
τηρηθεί κανένας τυπικός κανόνας. Αντίθετα απ’ ό,τι θα ‘πρεπε να συμβαίνει στη συγκρότηση ενός κανονικού
Συμβουλίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει τη δικαιοδοσία να προωθήσει και να
αναπτύξει στο Eurogroup το
γενικό συμφέρον της ευρωζώνης σαν συνόλου. Μείζονες αποφάσεις λαμβάνονται (σ.μ.
με αυτό τον τρόπο) για εθνικούς προϋπολογισμούς και μεταρρυθμίσεις, και κανείς
δεν είναι – ή ούτε αισθάνεται – υπόλογος για τις αποφάσεις αυτές στο Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο.
Δε θα ήταν
υπερβολή να πω πως αυτή η ροή στη διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και
Νομισματικής Ένωσης πάσχει από δημοκρατικό έλλειμμα, και κάποιες φορές στο
παρελθόν, με ορατό το παράδειγμα της Ελλάδας, δεν απείχε απ’ το να είναι ΕΝΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Αυτό που μπορείτε
να συμπεράνετε, απ’ όσα ήδη είπα, είναι πως θεωρώ ότι η Ευρωπαϊκή Οικονομική
και Νομισματική Ένωση χρειάζεται ένα είδος κβαντικής εκτροπής προς τα μπρος όσο
αφορά στο θεσμικό μέτωπο, για να διορθώσει αυτό το πολιτικής φύσης κενό. Δε
γίνεται να συνεχίζουμε διατηρώντας το κύριο αποφασιστικό όργανο για την
ευρωζώνη αποκομμένο από τα πιο βασικά δημοκρατικά στάνταρς, όπως αυτά εκθειάζονται
στην Κοινοτική Μέθοδο. *
Η
μεταρρύθμιση στη διακυβέρνηση της ευρωζώνης είναι επίσης και μια προϋπόθεση για
την αύξηση της αλληλεγγύης. Η όποια ενίσχυση των δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
θα πρέπει να βρίσκει την αντανάκλασή της σε μια πιο δημοκρατική ευρωζώνη.»
Και ο πικρός σχολιασμός:
Υποθέτω πως όλο
αυτό τον καιρό ο Μοσχοβισί θεωρούσε πως
τα προγράμματα προσαρμογής της Ελλάδας εφαρμόστηκαν και επιβλήθηκαν από ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ.
Μοιάζει λες και ο Ευρωπαϊκός Επίτροπος στεκόταν, κατά τη διάρκεια τόσων συνεδριάσεων
του Eurogroup, εμβρόντητος και
άφωνος, για το πώς αυτά τα μικρά μοχθηρά πλάσματα από το διάστημα σχεδίαζαν το
μέλλον του κάθε Έλληνα, είτε αυτός ήταν παιδί,
άνδρας, γυναίκα, ηλικιωμένος, μέχρι και
την παραμικρή λεπτομέρεια, και για το πώς επέβαλλαν τα σατανικά τους σχέδια σε
μια χώρα, στο σύνολό της.
*
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου