Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018


ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΗΧΟΡΥΠΑΝΣΗ

στην Αρτέμιδα




Πόσες προηγούμενες αποφάσεις δικαστηρίων να έχουν άραγε επιβληθεί σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος για την ηχορύπανση που προκαλούν; 
Ίσως πολύ λίγες, ελάχιστες.


Η πρόσφατη δικαστική απόφαση που επιβάλλει σε δύο επιχειρήσεις - ΚΥΕ τις προβλεπόμενες ποινές για πρόκληση ηχορύπανσης είναι μια δικαίωση για τους δημότες της Αρτέμιδας, κατοίκους του Οικισμού Αγίου Νικολάου  που, αφού εξάντλησαν κάθε προσπάθεια να αντιμετωπιστεί διοικητικά το τεράστιο πρόβλημά τους (κυριολεκτικά ο βίος αβίωτος), αναγκάστηκαν να καταφύγουν μέσω του Συλλόγου τους σε μηνυτήρια αναφορά το 2013. 


Αυτό στάθηκε αφορμή για αυτεπάγγελτη εισαγγελική έρευνα που έστειλε στο εδώλιο καταστηματάρχες και εκπροσώπους των αρχών, έστω κι αν περιόρισε το κατηγορητήριο στους 3 καλοκαιρινούς μήνες του 2013.


Όσο κι αν ορισμένοι σπεύδουν


να χλευάσουν τους «ιδιότροπους» που θέλουν και καλά να επιβάλουν κατάσταση ησυχαστηρίου στην περιοχή, ή ακόμα και μέμφονται αυτούς που προσέφυγαν,  με τον ισχυρισμό ότι λειτουργούν σε βάρος του δικαιώματος εργασίας και της οικονομικής δραστηριότητας στον τόπο, η καθαρή αλήθεια είναι πως κι αυτοί συγκαταλέγονται μεταξύ εκείνων που έμαθαν να βλέπουν την απόλυτη αναρχία και ασυδοσία σαν κανονικότητα, φυσική κατάσταση στην καθημερινότητά τους.


«‘Όταν συνηθίζεις τη μορφή του τέρατος, κινδυνεύεις να αρχίσεις να του μοιάζεις», έλεγε ο πάντα ευφυής στα σχόλιά του  Μάνος Χατζηδάκις. 


Και δεν απέχει και πολύ από το τερατώδες αυτό που ζήσαν οι κάτοικοι του Αγίου Νικολάου για πολλά χρόνια.

Με όρους ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ και περιβαλλοντικής προστασίας.

Η διάστασή του έχει αποτυπωθεί σε πλήθος άρθρων και σχολίων, ακόμα και σε ημερήσιες εφημερίδες.   



Για κανένα δεν είναι ευχάριστο να φτάνει στα δικαστήρια, από τη θέση είτε του κατηγορούμενου είτε του καταγγέλλοντος.


Ξέρουμε πως η συγκεκριμένη απόφαση δεν είναι λόγος για θριαμβολογήματα και πανηγυρισμούς.

Τούτη η απόφαση δεν είναι παρά η δήλωση «ΠΑΡΩΝ» ανθρώπων που εξαναγκάστηκαν να καταφύγουν σε μια χρονοβόρα, και κυρίως ψυχοφθόρα διαδικασία, για να αμυνθούν. Γιατί είχαν να κάνουν με συμπεριφορές και τους επιβλήθηκαν από τους συγκεκριμένους  ξεδιάντροπα, με τον «αέρα» του επικυρίαρχου, βιάζοντας με όλη τη σημασία της λέξης την προσωπική και κοινωνική τους ζωή.



Αν μεταξύ των επιχειρήσεων υπάρχουν ορισμένες που δείχνουν να μην υπολογίζουν κανένα, να μην έχουν να δώσουν λογαριασμό σε κανένα, και να φέρονται με τη σιγουριά ότι δεν υπάρχει περίπτωση να έχουν συνέπειες για τη βλάβη που προξενούν, 

όχι ένα κάποιο βράδυ, όχι τους 3 μήνες κάποιου καλοκαιριού, αλλά επί σειρά ετών,  

Τότε ο καθένας καταλαβαίνει πως κάποιοι δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους. 

Δεν κάνουν αυτό που πρέπει, να κρατήσουν δηλαδή τα πράγματα σε πλαίσια νομιμότητας, ώστε επιχειρήσεις και κάτοικοι να συνυπάρχουν ειρηνικά.

Με τρόπους ανώδυνους για όλους, κι όχι με αποφάσεις δικαστηρίων και καταδίκες.



           Τί άλλο να πούμε;        Είθε ………!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου