MySpaArt

«……ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ»

Ο βιότοπος φωνάζει «Είμαι εδώ», ακόμα και πάνω στο συρματόπλεγμα της περίφραξής του.

ΟΜΩΣ……..

Οι φωτογραφίες δείχνουν σε δύο τουλάχιστον σημεία, ένα απέναντι από το εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα, κι ένα άλλο πιο κεντρικά  στη παραλία Αλυκή, εκτάσεις από ξηρόχορτα πρόσφατα καμένες.

Ίσως το θέμα να μην είχε και πολύ ενδιαφέρον,

αν δεν συνέβαινε αυτά τα αποψιλωμένα από πυρκαγιά κομμάτια γης να βρίσκονται ακριβώς μέσα στον υδροβιότοπο «Αλυκή», ακριβώς μέσα από την περίφραξη που χωρίζει τον βιότοπο από την παραλία.

Εκεί όμως που η φαντασία φουντώνει γύρω από σκοτεινά σενάρια είναι όταν βρίσκεις παραδίπλα πεταμένη μια χρησιμοποιημένη φωτοβολίδα θαλάσσης.

Προκλητική η σύμπτωση.

Η αισιόδοξη εκδοχή θα ήταν να σχετίζεται η αποψίλωση αυτή με κάποια έργα ανάπλασης και αξιοποίησης, η απουσία ωστόσο μιας ενημερωτικής πινακίδας που να αναφέρεται σε τέτοιου είδους εργασίες, κάνει απίθανο το ενδεχόμενο αυτό.  

Μπορεί κάποιοι να σκέφτονται πως η ύπαρξη αυτού του βιότοπου της Αλυκής στέκεται εμπόδιο στην ανάπτυξη και την επιχειρηματικότητα, όπως αυτοί την εννοούν, δηλαδή ένα επιχειρηματικό «φιλέτο».

Άλλοι πάλι μπορεί να μη το παίρνουν και πολύ στα σοβαρά. 

«...  σιγά το βιότοπο» 

Παραπέρα, μπορεί να δυσφορούν όταν ορισμένοι  «περίεργοι» αντιδρούν σε δραστηριότητες ασυμβίβαστες με τον απόλυτης προστασίας χαρακτήρα της τοποθεσίας, όπως είναι τα ψυχαγωγικά events και οι συναυλίες στην παραλία της Αλυκής, όσο δελεαστικά κι αν ακούγονται τα ονόματα των καλλιτεχνών που μετακαλούνται.  

Και, σ’ ένα βαθμό τουλάχιστον, αυτό είναι και αναμενόμενο.

Ο κόσμος δε γνωρίζει πως με το νόμο 4559/2018

ρητά απαγορεύεται στη συγκεκριμένη περιοχή «η δόμηση, η επιχωμάτωση, η άσκηση οχλουσών δραστηριοτήτων και κάθε είδους δραστηριότητα που υποβαθμίζει την οικολογική της κατάσταση, καθώς και η έκδοση αδειών δόμησης».

Ο κόσμος δεν ξέρει γιατί δεν είναι πληροφορημένος.

Ο βιότοπος στέκει εκεί για χρόνια, περίκλειστος, καταπατημένος και αναξιοποίητος.

Δεν γνωρίζουν, για παράδειγμα, ότι το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών και η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία έχουν δημοσιεύσει ήδη από το 2015 Μελέτη Διατήρησης Βιοποικιλότητας, έκτασης 70 σελίδων, όπου αναλυτικά περιγράφεται ο τόπος αυτός, αξιολογείται η σημασία του σαν υδροβιοτόπου, για να καταλήξει σε επεξεργασμένες προτάσεις για τη διαχείρισή του και την αξιοποίησή του.

Θα βρείτε τη Μελέτη στο link:

https://www.researchgate.net/publication/284183752_Artemis_Wetland_Artemis_Attika_Greece_Biodiversity_conservation_study

Ο βιότοπος όμως φωνάζει «Είμαι εδώ», ακόμα και πάνω στο συρματόπλεγμα της περίφραξής του.

Όσοι περάσαμε από κει στη διάρκεια του καλοκαιριού και έτυχε να το προσέξουμε, απορήσαμε με το παράδοξο θέαμα λευκών στρογγυλών  σχηματισμών πάνω στους μίσχους των ξερών χόρτων. Και όχι μόνο. Ακόμα και πάνω στο σκουριασμένο συρματόπλεγμα και τις σιδηροδοκούς που το στηρίζουν έβλεπες τσαμπιά από αυτά τα παράξενα "άνθη", έτσι δείχνανε από μακρυά, που θα διαπίστωνες όμως πως δεν είναι άλλο παρά ένα είδος πολύ μικρού λευκού σαλιγκαριού.

       
Μια τέτοια εικόνα δηλαδή :

Πρόκειται για το σαλιγκάρι Theba pisana γνωστό και σαν White Mediterranenian Snail, γιατί συναντιέται στις αμμώδεις ακτές της Μεσογείου, από την Πορτογαλία μέχρι την Ελλάδα (στην Κρήτη κυρίως) και τις βόρειες ακτές της Αφρικής.

Σαλιγκάρι των αμμόλοφων. Και των (πάλαι ποτέ) αμμόλοφων της Λούτσας.

Οι Κρητικοί το ξέρουν σαν Χοχλιδάκι, 

για τους παλιότερους σπουδαίος μεζές για ρακή και ούζο.

Σχετικό αφιέρωμα ΕΔΩ:

https://www.facebook.com/pg/unknowncrete/photos/?tab=album&album_id=636315486485372

Τελειώνοντας,

Θα θέλαμε να γνωρίζουμε αν ο Δήμος Σπάτων Αρτέμιδος, που έχει άλλωστε προαναγγείλει την ανάπλαση του χώρου αυτού, με σκοπό την διαχείριση και επισκεψιμότητά του, έχει γνώση των παρεμβάσεων αυτών. 

Δηλαδή, αν τα ΚΑΜΕΝΑ στην Αλυκή εντάσσονται σε κάποιο έργο αναβάθμισης.

Διαφορετικά, είναι φανερό πως χρειάζεται να πάρει μέτρα !