Κλιματική κρίση:
Τέσσερις προσεγγίσεις
αλλά δύο πολιτικές
του Κώστα Νικολάου
Στον διεθνή διάλογο, αλλά και στον
εθνικό, υπάρχουν τέσσερις προσεγγίσεις γύρω από το ζήτημα της κλιματικής
κρίσης:
- Η πρώτη προσέγγιση είναι ότι δεν υπάρχει κλιματική κρίση (υποστηρίζεται εδώ και πολλά χρόνια).
- Η δεύτερη είναι ότι υπάρχει μεν, αλλά φταίει ο ήλιος και όχι η κυρίαρχη ενεργειακή και εξορυκτική πολιτική.
- Η τρίτη είναι ότι υπάρχει μεν, αλλά φταίει κυρίως η κτηνοτροφία και όχι τόσο η κυρίαρχη ενεργειακή και εξορυκτική πολιτική.
- Η τέταρτη είναι ότι υπάρχει, και είναι κυρίως υπεύθυνη η κυρίαρχη ενεργειακή και εξορυκτική πολιτική, που επιδρά με απίστευτα απρόβλεπτες επιπτώσεις.
Οι προσεγγίσεις αυτές μπορεί να είναι
τέσσερις, αλλά οι πολιτικές είναι δύο. Οι τρεις πρώτες, είτε δέχονται ότι
υπάρχει κλιματική κρίση είτε όχι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο καταλήγουν ότι
δεν φταίνε οι εκπομπές από τα καύσιμα, δεν φταίει η κυρίαρχη ενεργειακή και η
εξορυκτική πολιτική του συστήματος. Αυτή είναι η μια πολιτική, που προκύπτει
από τις τρείς αυτές προσεγγίσεις. Η άλλη πολιτική προκύπτει από την τέταρτη
προσέγγιση.
Το φαινόμενο θερμοκηπίου είναι φυσικό
και εμείς το πειράζουμε.
Όλη η υπόθεση της κλιματικής κρίσης
στηρίζεται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ο ήλιος εκπέμπει
ακτινοβολία (και ενέργεια) προς το σύστημα γη-ατμόσφαιρα σε όλο το φάσμα του
φωτός (ορατό κλπ).