Πέμπτη 30 Μαΐου 2019

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ



ΕΝΟΧΗ Ανοχή.   Για πόσο καιρό ακόμα?

Δημοσιεύτηκε η νέα μελέτη του ανεξάρτητου Διεθνούς Δικτύου TAX JUSTICE NETWORK για το σύστημα φορολογίας των πολυεθνικών.




Alex Cobham, o Διευθύνων Σύμβουλος του Δικτύου:


“ Η υποκρισία που αποκαλύπτει η μελέτη του Δικτύου είναι αηδιαστική. Μια χούφτα από τις πλουσιότερες χώρες, διεξάγοντας ένα τόσο διαβρωτικό φορολογικό πόλεμο, έχουν προκαλέσει κατάρρευση του παγκόσμιου συστήματος φορολόγησης, χωρίς να εκδηλώνεται καμιά πρόθεση αποκατάστασης. 

Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία, η Ελβετία και το Λουξεμβούργο – ο Άξονας της Φοροδιαφυγής – κατευθύνουν τα συμφέροντα (της τσέπης τους) σε βάρος της κρίσιμης (δηλ. ελάχιστα αναγκαίας) χρηματοδοτικής ροής προς μια βιώσιμη ανθρώπινη πρόοδο. 

Η δικαιοδοσία των κυβερνήσεων σ’ όλο τον κόσμο να φορολογούν τις πολυεθνικές, ώστε να μπορούν να πληρώνουν μισθούς εκπαιδευτικών, να κτίζουν νοσοκομεία και να εξασφαλίζουν ίσους όρους ανταγωνισμού για τις τοπικές επιχειρήσεις, έχει υπονομευθεί ΣΚΟΠΙΜΑ και ΣΤΥΓΝΑ. 

Όταν οι νόμοι για τη φορολογία των διεθνών επιχειρηματικών ομίλων παύουν να λειτουργούν, η παγκόσμια οικονομία λειτουργεί σε βάρος της τεράστιας πλειονότητας από όλους εμάς. 

Όλα δείχνουν πως το θέμα των ανισοτήτων εξακολουθεί να μη τίθεται επί τάπητος, παραμένουν αναπάντητα τα ερωτήματα για τα φαινόμενα πολιτικού εξτρεμισμού, και οι δημοκρατικοί θεσμοί συνεχίζουν να παραπαίουν – και το νήμα που συνδέει όλα αυτά είναι η αποτυχία υπεράσπισης ενός προοδευτικού φορολογικού συστήματος. 

Για να συμμαζευτεί η φοροδιαφυγή των πολυεθνικών, που κοστίζει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολλάρια κάθε χρόνο, πρέπει επιτέλους οι κυβερνήσεις να δεσμευτούν να εφαρμόσουν διεθνείς κανόνες που να διασφαλίζουν τα κέρδη να δηλώνονται και οι φόροι να πληρώνονται εκεί ακριβώς όπου διενεργείται η πραγματική οικονομική δραστηριότητα. 

Οι πολυεθνικές επιχειρήσεις θα πρέπει να φορολογούνται εκεί όπου εργάζονται οι υπάλληλοί τους και όχι εκεί όπου κρύβουν τα δεδομένα των λογιστικών τους βιβλίων."

Σάββατο 18 Μαΐου 2019

ΤΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑ ΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ

"Φάσμα χαμένο του τόπου μου κι εγώ" 

Μ. Αναγνωστάκης


Η παρουσίαση του Ανθολόγιου του Γιώργου Ιατρού με τίτλο:
"ΜΕΣΟΓΕΙΑ Το χαμένο περιβόλι της Αττικής"
Εκδόσεις ΑΩ, 2015
από τον αρχιτέκτονα Χρήστο Παπαχρήστου 
σε εκδήλωση στην Παλλήνη τον Μάρτιο του 2017


   Μεσόγεια,  το χαμένο περιβόλι της Αττικής


     Το θέμα:

    Χρήστες και δράστες των Μεσογείων καλησπέρα.
Λοιπόν.  Μεσόγεια λέει.  Περιβόλι λέει.  Χαμένο λέει, της Αττικής.

Εισαγωγή:

Το  ποιος, το τι , το  πού, το πότε, το έχουμε μ’ αυτό το πόνημα, του Γιώργου… Ειδικός σ’ αυτά  δεν είμαι.  Έλαχε να ζήσω όμως αρκετά από τούτα και πιο πολύ με βασάνισε το γιατί. Αυτά τα παθήματά μας θα προσπαθήσω να αραδιάσω και συμπαθάτε με για το θράσος….

Διαγένεση:

     Ήλιε, γοργοπαιχνιδομάτη μου, φρογό λαγωνικό μου,
     την άγρη που αγαπώ ξετόπωσε και πάρ’ την του κυνήγου
     κι ό,τι τηράς στη γης μαντάτευε κι ό,τι γρικάς μολόγα **

Η Μεσογείτισα τοπομάνα διάβαινε την πάσα ημέρα όπως τ’ όχε  συνήθεια και σε τούτα τα μέρη της Αττικής. Απ΄τα ξημερώματα ίσαμε το σούρουπο η γης άρπαζε με φούρια τις θωπές του γοργοπαιχνιδομάτη ήλιου, ζευγάρωνε αθέατη, μυστικά ζύμωνε σπόρια και υλικά, ξεπέταγε τα γεννήματα, ανάτρεφε τα ζωντανά και ανάμεσώ τους τις φάρες των ανθρώπων, τα σόγια, τις φαμίλιες, παππούδες, γονιούς, νιους, νιες και κούτσικα. Όλα τούτα φτιάχνανε το κουμάντο για το έχει τους, με ζόρια είναι αλήθεια και φορές λίγες με λάσκο, ας είναι. Είδαμε προκοπές και χαλάσματα, έτσι για νάχει διάφορο ρε αδερφέ, αυτή η ρημάδα η ζωή υποφερτή να γίνει …

Οι κοινωνίες μας και οι τραγουδάρηδες:

Ξεχύθηκαν (ότε είπεν και εγεννήθηκεν η θάλασσα)*** φάρες  και φάρες ότι (τα θεμέλιά τους στα βουνά )*, μα τα περβόλια τους στο κάμπο, άντε και σε καμιά πλαγιά. Εδώ θρονιαστήκαμε οι κατά καιρούς Μεσογίτες,  στο φως το Αττικό, στο βολικό ανάγλυφο, το κλίμα μας έκανε τα χατίρια και η ιστορία μας έκανε συνεταιράκια. Τιμή μας και καμάρι μας….


Τετάρτη 8 Μαΐου 2019

ΟΗΕ: Έκθεση – καταπέλτης για την κατάσταση της παγκόσμιας φύσης





«Ο άνθρωπος, επί χιλιετίες, παρέμεινε ό,τι ήταν για τον Αριστοτέλη: ένα ζώο που είναι επιπλέον ικανό να διάγει μια πολιτική ύπαρξη· ο νεότερος άνθρωπος είναι ένα ζώο στην πολιτική του οποίου τίθεται υπό αίρεση η ζωή του ως έμβιου όντος».


                    Μισέλ Φουκώ 


Ήδη ένα εκατομμύριο είδη απειλούνται με εξαφάνιση και ο ρυθμός επιταχύνεται: η Φύση είναι καταδικασμένη να συνεχίσει την ταχεία καταστροφική της πορεία, λόγω των τραγικών επιπτώσεων που έχει το πέρασμα της ανθρωπότητας από τον πλανήτη.
Εκτός και αν γίνουν βαθιές αλλαγές στα μοντέλα παραγωγής και κατανάλωσης των ανθρώπων.



Η Διακυβερνητική Επιστημονική και Πολιτική Πλατφόρμα για την Βιοποικιλότητα και τις Υπηρεσίες Οικοσυστήματος (IPBES), δηλαδή η ομάδα των 145 εμπειρογνωμόνων από 59 χώρες του ΟΗΕ για την Βιοποικιλότητα, έδωσε χθες στην δημοσιότητα μία συνολική και συντριπτική έκθεση για την κατάσταση της Φύσης, προϊόν τριετούς έρευνας, η οποία διαβεβαιώνει ότι το μέλλον του ανθρώπινου είδους, που εξαρτάται από την Φύση για να αναπνεύσει, να πιεί, να φάει, να ζεσταθεί, να θεραπευθεί, διαγράφεται σκοτεινό!

«Καταστρέφουμε τα ίδια τα θεμέλια των οικονομιών μας, τα μέσα επιβίωσης, την διατροφική ασφάλεια, την υγεία και την ποιότητα της ζωής σε ολόκληρο τον κόσμο», γράφει ο Robert Watson, πρόεδρος της IPBES.