Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2017

Τα ΚΑΛΑΝΤΑ και ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ


Τα κάλαντα : ευφρόσυνα τραγούδια, με ευχές και μηνύματα αισιοδοξίας μπροστά στο αύριο 


Τραγουδισμένα από παιδιά, ακόμα καλύτερα!





ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΡΔΗΣ

Η αρχή τους χάνεται στο χρόνο, αφού κρατούν από τόσο παλιά που δεν μπορεί να προσδιοριστεί ακριβώς το πότε. Δεν το πολυσκεφτόμαστε, μα είναι κι αυτά, όπως και οι κάθε λογής παραδόσεις, ζωντανή ιστορία, μας μιλούν για το παρελθόν σε γλώσσα αδιάψευστη.



Στην αρχαιότητα τα παιδιά καλωσόριζαν την αρχή του έτους – τότε ήταν τον Μάρτιο – στα τέλη Φλεβάρη με αρχές του Μάρτη με τα χελιδονίσματα, τραγούδια που έλεγαν,

Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017

"ΓΙΑ  ΤΑ  ΠΑΙΔΙΑ"

Η αλήθεια είναι πως ακόμα κι εκείνοι που δηλώνουν αμέτοχοι στο κλίμα των εορτών, ή που γκρινιάζουν και μελαγχολούν, κατά βάθος, μέσα σ’ όλους κάτι σιγοκαίει εκεί κοντά στις γιορτές, πες το έξαψη, πες το προσμονή, που κάποτε πέρασε ανεπαίσθητα μαζί με μνήμες των παιδικών τους χρόνων.


Το χρώμα και το ύφος αναλαμβάνουν να δώσουν οι δήμοι, με τα στολίδια και τα λαμπιόνια, τα δέντρα και τις φάτνες,  οι πιο μεγάλοι από αυτούς με τα χριστουγεννιάτικα πάρκα και τα “events”, κάποια στημένα με μεράκι, γούστο και φαντασία, κι άλλα, το πιο συχνό, ρουτινιάρικα και διαχειριστικά. 
Μερικά έως και εκκεντρικά.




Αν το καλοσκεφτούμε, άλλωστε, πολλά από τα έθιμα γύρω απ’ τα Χριστούγεννα δεν έχουν ρίζες Ελληνικές και αυτό που κυρίως τα συντηρεί είναι ο προσδοκώμενος τζίρος των εορτών.

Εμείς πάντως δε θα πάψουμε να λέμε «. . . για τα παιδιά», στην προσπάθεια να δανειστούμε κάτι απ’ τον εύκολο ενθουσιασμό τους, κάτι να κλέψουμε απ’ τα χαμόγελα και τη λαχτάρα τους.


Αν ζητάμε, λοιπόν, κάτι να κάνει τη διαφορά, μέρες που είναι, ίσως αξίζει τον κόπο να το επιδιώξουμε. Μερικές προτάσεις :


Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ 
Από τον θίασο Ηλία Καρελά

Στο Μουσείο της Ακρόπολης εορταστικές εκδηλώσεις για παιδιά

Από το Εθνικό Θέατρο
Δύο θεατρικές παραστάσεις για παιδιά με έργα του Μιχαήλ Έντε
«ΜΟΜΟ»  και

Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017


“ΜΑΥΡΕΣ ΤΡΥΠΕΣ”  στη   diaygeia ?

Το θέμα έχει ενδιαφέρον στο βαθμό που μας αφορά.

Και είναι γνωστό πως συχνά φορείς και πρόσωπα του τόπου μας έχουν διαμαρτυρηθεί για τις «αμέλειες» και τις «ελλείψεις» που παρατηρούνται στην υποχρεωτική ανάρτηση των αποφάσεων της Δημοτικής Αρχής και των οργάνων της.

Με αυτού του είδους τις «αμέλειες», ένα πρόγραμμα, που προορίζεται να επιβάλει τη διαφάνεια και το δημοκρατικό έλεγχο στην άσκηση της εξουσίας, μετατρέπεται στην πράξη 
από  διαύγεια  σε  αδιαφάνεια   
με αποτέλεσμα οι ενδιαφερόμενοι,  ή και θιγόμενοι από κάποιες αποφάσεις,  να στερούνται τη δυνατότητα να αντιδράσουν στις προθεσμίες που προβλέπονται.


Οι «μαύρες τρύπες» που συσκοτίζουν τη Διαύγεια

             (από δημοσίευμα του Γιώργου Λιάλιου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)  

Αποφάσεις που «ανεβαίνουν» με καθυστερήσεις ημερών ή μηνών.

Αποφάσεις που θυμίζουν... διαβιβαστικά, καθώς λείπουν τα βασικά έγγραφα που τις συνοδεύουν.

Αποφάσεις «φωτογραφίες» εγγράφων, που δεν μπορούν να «ανιχνευθούν» ηλεκτρονικά.

Φορείς ή νομικά πρόσωπα του Δημοσίου που εξαιρούνται με νόμο ή με γνωμοδοτήσεις των νομικών τους τμημάτων, πληροφορίες που «κόβονται» λόγω προσωπικών δεδομένων.


Παρά τη γενική στήριξη της οποίας έχει τύχει η Διαύγεια, το Δημόσιο και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας συχνά ανακαλύπτουν τρόπους να την παρακάμψουν ή να την υποβαθμίσουν, άλλοτε από άγνοια και άλλοτε από πρόθεση.




Η Διαύγεια δημιουργήθηκε το 2010 και τέσσερα χρόνια αργότερα «ανακατασκευάστηκε», προκειμένου να αντέξει τον ολοένα και αυξανόμενο όγκο των δημόσιων εγγράφων που δέχεται. Σήμερα 4.637 φορείς αναρτούν περισσότερες από 20.000 αποφάσεις την ημέρα, με τον συνολικό αριθμό τους να φθάνει πλέον τα 26,6 εκατομμύρια σε διάστημα επτά ετών.

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017



ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΡΕΜΑ (ΡΑΦΗΝΑΣ) 
ΚΑΙ Η ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ


Συνεδρίασε χθες 7 Δεκέμβρη η Επιτροπής Διαβούλευσης Σπάτων - Αρτέμιδας 

Φλέγον θέμα η γνωμοδότηση της Επιτροπής για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου Διευθέτησης και Οριοθέτησης του Ρέματος Ραφήνας



Ο Δήμος Σ-Α έφερε αυτή τη φορά, ύστερα από το ναυάγιο της προηγούμενης σύγκλησης της Επιτροπής Διαβούλευσης πάνω στο ίδιο θέμα,  

το πόνημα της (εθελοντικής) Ομάδας Εργασίας που συνέστησε για να καταγραφούν τα ενδεχόμενα προβλήματα που παρουσιάζει η μελέτη αυτή, κοινωνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά, σε σχέση με την υφιστάμενη κατάσταση της περιοχής, ως έχει σήμερα, αλλά και με τις μελλοντικές προβλέψεις για την περιοχή:

  • Οδικός άξονας Σταυρού - Ραφήνας 
  • Οδική σύνδεση της βόρειας πύλης του αεροδρομίου με αυτόν 
  • Επέκταση του Προαστιακού σιδηρόδρομου προς το λιμάνι της Ραφήνας 
  • και βεβαίως η κατασκευή Βιολογικού Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων (ΚΕΛ) 

Είναι σαφές, κι έχει διατυπωθεί και στη σχετική απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, πως κανένα από τα παραπάνω έργα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να γίνουν οι εργασίες που απαιτούνται ώστε να διευθετηθεί το Ρέμα Ραφήνας με τρόπο ασφαλή για τους κατοίκους και τις δραστηριότητές τους (κατοικία, διέλευση, καλλιέργειες), αλλά και την περιβαλλοντική ισορροπία. 


Στην Ομάδα Εργασίας συμμετείχαν δύο μηχανικοί, που κυρίως σήκωσαν το βάρος των τεχνικών επισημάνσεων, αν και για τέτοιας φύσης και έκτασης έργα η συμμετοχή ενός Μηχανικού Περιβάλλοντος θεωρείται απαραίτητη. 



ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ - ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΗΚΕ 
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ 

της Επιτροπής Διαβούλευσης Σπάτων Αρτέμιδος



Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017

Η ΑΤΤΙΚΗ ΤΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ (III)



Λ Υ Τ Ρ Α Σ   Ν Ι Κ Ο Λ Α Ο Σ

Το ρεύμα του ιμπρεσιονισμού περνά στην Ελλάδα με  τον Νικόλαο Λύτρα (1883-1927)

κόντρα στην παράδοση του πιστού στον ακαδημαϊσμό της Σχολής του Μονάχου πατέρα του Νικηφόρο Λύτρα

Η " Ομάδα Τέχνη" που δημιουργεί (1917) μαζί με τον Κωνσταντίνο Παρθένη, τον Περικλή Βυζάντιο, τον Θεόφραστο Τριανταφυλλίδη και τον Λυκούργο Κογεβίνα, κηρύσσει τη ρήξη της με τον γερμανικό ακαδημαϊσμό, ενόσω καινούργιοι άνεμοι φυσούν από το Παρίσι.  Στην ομάδα θα συνταχθούν σύντομα ο Κωνσταντίνος Μαλέας, ο Οδυσσέας Φωκάς και ο γλύπτης Μιχάλης Τόμπρος

Η ζωγραφική του Νικόλαου Λύτρα είναι γεμάτη ευφορία και έξαψη για τη ζωή, τα νιάτα, τo φως πάνω στην ελληνική φύση

Το πιο δημοφιλές και ίσως πιο χαρακτηριστικό του έργο 


Το ψάθινο καπέλλο 

Το καλοκαίρι στις δόξες του


Πολλά θέματα από την τοπιογραφία του είναι από την Τήνο, αλλά και αρκετά από την Αττική



Πεντέλη