Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ : Οριοθέτηση Ρέματος Ραφήνας

Όταν παραβιάζεται η κοινή λογική 

Η συνεδρίαση της Επιτροπής Διαβούλευσης της Τετάρτης 18 Οκτωβρίου 2017 με θέμα “Διευθέτηση – Οριοθέτηση Ρέματος Ραφήνας – Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις” εξελίχθηκε εν μέσω έντονων αντεγκλήσεων, χωρίς να καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις. Αποφασίστηκε να επανασυγκληθεί μέσα στον Οκτώβριο.

Κάθε λογικός άνθρωπος θα σκεφτόταν πως για να προγματοποιηθεί Διαβούλευση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης για να εκφράσει τις απόψεις της σε ένα τέτοιο θέμα όπως η «Μελέτη Διευθέτησης – Οριοθέτησης του ρέματος Ραφήνας»
     ·       Και επειδή το θέμα είναι τεχνικής φύσης και οι μετέχοντες στη διαβούλευση είναι αναρμόδιοι να εκτιμήσουν την Μελέτη, αφού στερούνται των τεχνικών γνώσεων 
     ·        Και επειδή άπτεται σαφώς του σχεδιασμού και της υλοποίησης του ΚΕΛ στο Πλατύ Χωράφι, που είναι γνωστό τοις πάσι για το πόσες αντιδράσεις έχει προκαλέσει

θα έπρεπε να ισχύουν οι παρακάτω προϋποθέσεις :



     ·        να έχει αναθέσει ο Δήμος τη σχετική γνωμοδότηση σε ειδικό περιβαλλοντολόγο, ώστε να υπάρχει μια εισήγηση – αξιολόγηση της Μελέτης από πλευράς Δήμου
     ·        και ανάλογα οι μετέχοντες στη Διαβούλευση να έχουν επίσης συμβουλευτεί ειδικό περιβαλλοντολόγο επί της Μελέτης της ΕΥΔΑΠ και της εισήγησης του Δήμου, ώστε να μπορούν να διατυπώσουν κριτικά τις απόψεις τους

Σε κάθε άλλη περίπτωση η σύγκληση Διαβούλευσης για το θέμα αυτό δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, εκτός από την απόσπαση συνυπευθυνότητας εκ μέρους της Επιτροπής Διαβούλευσης για τη επιλογή χωροθέτησης του ΚΕΛ στη θέση ΠΛΑΤΥ ΧΩΡΑΦΙ και από την τήρηση μιας κατ’ επίφαση δημοκρατικής διαδικασίας, που τίποτα ουσιαστικό δεν έχει να προσφέρει. 

Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

Η  ΑΤΤΙΚΗ ΤΩΝ  ΖΩΓΡΑΦΩΝ (ΙΙ)


Το πρώτο μέρος του αφιερώματος πρόβαλε τα πολύ χαρακτηριστικά έργα του Κ. Μαλέα (1879-1928) από την Αττική ύπαιθρο και τις ακτές. 
Ο Μαλέας δεν επηρεάστηκε από την επικρατούσα εκείνη την εποχή Σχολή του Μονάχου, μια και έκανε τις σπουδές του στη Γαλλία, όπου ήδη ανθούσε η τότε ανατρεπτική τάση του ιμπρεσσιονικσμού. 

Θα ήταν παράλειψη, παρ' όλα αυτά, αν απέκλειε κανείς όσα προηγήθηκαν στο νεαρό ακόμα Ελληνικό κράτος, από την εποχή της σύστασής του. 
Η βασιλεία του Βαυαρού Όθωνα έστρεψε τους Έλληνες καλλιτέχνες προς το Μόναχο, ενώ η ίδρυση του Σχολείου των Τεχνών (1837), στο οποίο θα διδάξουν Έλληνες και ξένοι καθηγητές, θα ενισχύσει την προτίμηση αυτή. 
Το Μόναχο δεν είναι ο μόνος πόλος έλξης των Ελλήνων - θα μεταβούν επίσης στην Κοπεγχάγη, τις Βρυξέλλες ή το Παρίσι - είναι όμως ο ισχυρότερος και επίσης η πόλη που φιλοξένησε τους περισσότερους σπουδαστές της τέχνης. '
Αμεση και φυσική συνέπεια είναι η διείσδυση των γερμανικών ρευμάτων στην Ελλάδα κατά τη δεύτερη πεντηκονταετία του αιώνα. 
ΟΔΥΣΣΕΑΣ  ΦΩΚΑΣ







Το Μόναχο κρίνεται από πολλούς αυστηρά. Θεωρείται ότι μετέδωσε στους Έλληνες το πνεύμα ενός άγονου ακαδημαϊκού συντηρητισμού, την περίοδο μάλιστα που στο Παρίσι εκαλλιεργείτο η νέα, γεμάτη ζωή, τέχνη του ιμπρεσιονισμού. Σήμερα, όμως, εξίσου άγονη θεωρείται η σχετική συζήτηση. 

Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

NATURA 2000


Λάβαμε πρόσφατα τις φωτογραφίες αυτές:
















Το σημείο είναι εύκολα αναγνωρίσιμο, τουλάχιστον για τους ντόπιους. 

Είναι η εκβολή του Ερασίνου ρέματος στη θάλασσα της Βραυρώνας, ούτε 500 μέτρα απ’ τον ναό της Βραυρωνείας Αρτέμιδος. 

Bλέπει κανείς απέναντι και τη μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα του Mare Nostrum. Δυστυχώς, η θέα απ' την πλευρά αυτή περιλαμβάνει και το σκουπίδι ! 

Βουρκάρι.   Νεκρά ψάρια επιπλέουν.
Τί οσμές να αναδύονται στον αέρα από τη ρύπανση αυτή;
Τοξικά απόβλητα;   Δημόσια υγεία;   Περιβάλλον;

Η περιοχή είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη περιβαλλοντικά, χαρακτηρισμένη σαν προστατευόμενος υγροβιότοπος, περιοχή NATURA 2000. 
Mε καλαμιώνες, υγρά λιβάδια και αρμυρίκια, με καλλιέργειες στις παρακείμενες εκτάσεις με αμπέλια, κηπευτικά και φυστικιές. 

Για όσους το επισκέπτονται το τοπίο είναι ιδιαίτερο, βρίσκεσαι αλλού!

Σε Δελτίο της Ορνιθολογικής Εταιρείας του 2009 διαβάζουμε το Πρόγραμμα Προστασίας και Ανάδειξης του υγροτόπου Βραυρώνας, ένα μέρος του οποίου είχε τότε ήδη ολοκληρωθεί με τη συνεργασία του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών και του Δήμου Μαρκόπουλου, βάσει εγκεκριμένων περιβαλλοντικών μελετών.


Με την περιοχή είχε ασχοληθεί στο παρελθόν και ο Συνήγορος του Πολίτη με συγκεκριμένες προτάσεις και προς την Πολιτεία και το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ και προς τον Αερολιμένα Αθηνών, του οποίου τα επεξεργασμένα υγρά απόβλητα και τα όμβρια που εξέρχονταν από τη Βόρεια Πύλη του κατέληγαν εδώ, σύμφωνα με Δελτίο Τύπου του Συνήγορου του Πολίτη (2007), όπου και οι αντίστοιχες δεσμεύσεις:


Να υποθέσουμε πως τα όσα φιλόδοξα προβλέπονταν και προβάλλονταν έχουν πια εγκαταλειφθεί;

Οι σημερινές εικόνες είναι αποκαλυπτικές ενός χρόνιου νοσήματος:  

Εποπτεία ανύπαρκτη !
Οι επιτήδειοι, όποιοι κι αν είναι αυτοί, βρίσκουν και κάνουν, ασύδοτοι.


Εμάς δε μας μένει παρά να καλέσουμε τον Δήμο Σπάτων Αρτέμιδος, τους τοπικούς φορείς, την Ομοσπονδία Συλλόγων Σ-Α να κοινοποιήσουν την απαράδεκτη αυτή εικόνα στους αρμόδιους, Νομαρχία, Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ορνιθολογική Εταιρεία, Συνήγορο του Πολίτη και να τους καλέσουν 

Για τοπική αυτοψία  

Για άμεσα μέτρα αποκατάστασης. 



Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017


"ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ . . ."

Ήταν κάποτε ένα "θαύμα" που το έλεγαν Ανάβρα

                                . . .  μια τυπικά Ελληνική ιστορία

Λέγεται – κι όχι άδικα – πως η Ελλάδα είναι μια χώρα που καταπίνει τα παιδιά της. Μόνο; Μα εδώ, ολόκληρη κοινότητα έπεσε στα δόντια της.
Η Ανάβρα, η κοινότητα της Μαγνησίας που έγινε γνωστή στο Πανελλήνιο, μα κι έξω απ’ τα σύνορα, σαν ένα λαμπρό δείγμα αυτοδιοικητικής αποτελεσματικότητας, όπου αιρετοί με θέληση και όραμα, αξιοποιώντας τους πόρους και παραμερίζοντας τα γνωστά όποια άθλια μικροσυμφέροντα, συναλλαγές και παραγοντισμούς, πρόσφεραν σ’ ένα τόπο και τους κατοίκους του προκοπή και αισιοδοξία, 
Aυτή η Ανάβρα αφέθηκε να ρημάξει. Να έφταιξε η κρίση;   Όχι!   Την κατάπιε ο Καλλικράτης!

Κυνικά, σχεδόν τιμωρητικά. 

Το σχετικό δημοσίευμα και η συνέντευξη του άξιου και επί 16 χρόνια κοινοτάρχη της Ανάβρας Δημήτρη Τσουκαλά στον ιστότοπο menshouse:


Η Ανάβρα προσέλκυσε το ενδιαφέρον όλων των μεγάλων Μ.Μ.Ε. της Ευρώπης, ως πρότυπο μοντέλου ανάπτυξης. Σήμερα, η εγκατάλειψη της προκαλεί θλίψη, σύμφωνα με τον αναμορφωτή της, Δημήτρη Τσουκαλά.



Ακουγόταν πολύ καλό για να είναι… ελληνικό,