Σάββατο 27 Μαΐου 2017

AΝΟΙΧΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ 2017

Ο θεσμός καλά κρατεί. Πανελλαδικά. 

Οι "Ανοιχτές Πόρτες" αποτελούν μια πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πόλεων του Κρασιού που έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας, με στόχο το κάθε οινοποιείο να δημιουργήσει ένα γεγονός γύρω απ' το κρασί που θα φέρει τον καταναλωτή κοντά στο χώρο παραγωγής του. 
Για δυο μέρες τα οινοποιεία σ' όλη την Ευρώπη διοργανώνουν πολυθεματικές εκδηλώσεις, ξεναγήσεις, γευσιγνωσία και παρουσίαση κρασιών. 




Ο Αμπελώνας της Αττικής θεωρείται ο μεγαλύτερος ενιαίος αμπελώνας της χώρας, παρά τη συρρίκνωση που έχει επέλθει από τη δόμηση και την αστική ανάπτυξη  των τελευταίων ετών. 

Από την σελίδα της Ένωσης Οινοπαραγωγών Αμπελώνα Αττικής το πρόγραμμα των εκδηλώσεων του διήμερου, 27 και 28 Μαϊου.


ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΜΑΡΚΟΥ
Οι Αµπελώνες Μάρκου συµµετέχουν στο θεσµό «Ανοιχτές Πόρτες» και υποδέχονται τους φίλους του κρασιού σε µια διήµερη γιορτή γεύσεων και αρωµάτων του Αττικού Αµπελώνα. Μετρώντας 150

Τετάρτη 24 Μαΐου 2017

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΤΟΠΟΙ, ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ

Bρήκαμε αυτό το θαυμάσιο παλιότερο δημοσίευμα του LIFO που μας προσφέρει μια φωτογραφική ξενάγηση. 

Ακριβώς, όπως λέει η δημοσιογράφος Αργυρώ Μποζώνη: 

με την ευχή και την προτροπή να τη βάλετε στο πρόγραμμά σας. Δέστε το σαν μια μικρή εκδρομή, οι παραλίες είναι δίπλα, τα μποστάνια ανοιχτά, με τα αλμυρίκια και τα ζαρζαβατικά στους πάγκους, είναι μόνο μια ώρα δρόμος (για μας, λίγα λεπτά).   



Το μουσείο Βραυρώνας, έργο του αρχιτέκτονα Φωτιάδη.



Ο εκθεσιακός χώρος του μουσείου αναπτύσσεται σε ένα επίπεδο και περιλαμβάνει τον προθάλαμο, πέντε αίθουσες και ένα αίθριο. 








Στην αίθουσα 3 εκτίθενται τα πολυάριθμα αγαλμάτια μικρών αγοριών και κοριτσιών («άρκτοι»), καθώς η Άρτεμις ήταν θεά προστάτιδα του τοκετού και των παιδιών. 


Η Άρτεμις ήταν θεά, σκληρή, αεικίνητη, δίκαιη, θεά του κυνηγιού αλλά και με καθολική προστασία στη φύση, έχοντας κοντά της όλα τα ζώα και τα πουλιά, δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα και προστάτης και των μικρών παιδιών. Σύνθετη και περίπλοκη προσωπικότητα με «βιογραφικό» γεμάτος άθλους και μάχες, θεά τιμωρητική, εκδικητική σε όσους δεν την αναγνώριζαν και την τιμούσαν, κατείχε μια εξέχουσα θέση ανάμεσα στους θεούς του Ολύμπου.
Την περίοδο του Τρωϊκού πολέμου, Απόλλων Άρης, Αφροδίτη, Λητώ και Άρτεμις βρίσκονται με την μεριά των Τρώων. Σύμφωνα με το μύθο, η θεά Άρτεμις απαιτεί τη θυσία της Ιφιγένειας προκειμένου να αφήσει τον Μυκηναίκό στόλο να αποπλεύσει προς την Τροία. Ο Αγαμέμνονας κάποτε σκότωσε χωρίς να το καταλάβει ένα ιερό ελάφι της θεάς στο άλσος της. Η θεά σώζει την τελευταία στιγμή την Ιφιγένεια και την μεταφέρει στη χώρα των Ταύρων. 
Ο Ευριπίδης αναφέρει πως όταν επέστρεψε η Ιφιγένεια στην Ελλάδα έγινε ιέρεια της Αρτέμιδας στην περιοχή της Βραυρώνας. 

Η Άρτεμις ονομάζεται και Αγροτέρα, Αλφειαία, Αμαρυσία, Βραυρωνία, Δικτυνναία,  Εκάτη, Ελαφηβόλος, Ελαφιαία, Ευπλοία, Επιδήλιος, Εφεσία, Λαφρία, Λιμνάτιδα, Μουνιχία, Ντιάνα, Σωτήρα, Φιλομείρακος.    








Η πομπή των μικρών άρκτων 





Πολυάριθμα χαριτωμένα αγάλματα παιδιών 5-10 χρόνων καθώς και ανάγλυφα χρονολογούνται στον 4ο π.Χ. αι. και δείχνουν ότι ήταν ζωντανή η παράδοση ν' αφιερώνονται στη θεά «παίδες» που ονομάζονται «άρκτοι». 








Η λατρεία της Αρτέμιδας στο ναό της Βραυρώνας ξεκινάει όπως φαίνεται τον 8ο αιώνα π.Χ. , ενώ ο ναός χτίζεται τον 6ο αιώνα π.Χ. Η περιοχή εγκαταλείπεται πιθανόν μετά από πλημμύρες, τον 2ο π.Χ. αιώνα. 
Τρεις αιώνες αργότερα, ο Παυσανίας, δεν αναφέρει τίποτα για την περιοχή της Βραυρώνας, παρά το μύθο του Ευριπίδη για την επιστροφή της Ιφιγένειας. Οι ναοί στους οποίους λατρευόταν η Άρτεμις ήταν ιδιαιτέρως σημαντικοί στον αρχαίο κόσμο. Στην Βραυρώνα λατρευόταν η Άρτεμις Βραυρωνία, σε ένας από τους σημαντικότερους ναούς της αρχαίας Ελλάδας. Το όνομά της Αρτέμιδα, δίδεται σε όλη την περιοχή. Η Βραυρώνα ανήκε στα 12 αρχαία κράτη της Αττικής. Αρχαιολογικά ευρήματα πιστοποιούν ότι υπήρχε στη θέση αυτή οικισμός ήδη από τη νεολιθική περίοδο, ο οποίος αναπτύχθηκε ιδίως στη μεσοελλαδική και στη μυκηναϊκή εποχή. Τα Βραυρώνεια γιορτάζονταν κάθε πενταετία προς τιμή της Βραυρωνίας Αρτέμιδος την 17η του μηνός Μουνυχιώνος.   









Επιτύμβια λήκυθος με σκηνή αποχαιρετισμού 





Το κάτω τμήμα αυτής της στήλης βρέθηκε το 1961/62 σε ένα κτήμα. Παραδόθηκε το 1963 στο Μουσείο Βραυρώνας. Το επάνω μέρος της στήλης ως προϊόν αρχαιοκαπηλίας φυγαδεύθηκε στο εξωτερικό.Έγινε γνωστό μόλις το 1990, όταν δημοσιεύθηκε στον κατάλογο της συλλογής της Σέλμπι Γουάιτ και του Λίον Λεβί, στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Επαναπατρίσθηκε το 2008. 






Η αρπαγή των όπλων του Φιλοκτήτη.






Η μικρή γελαστή "άρκτος" οδηγεί την πομπή των παιδιών προς την Αρτέμιδα. 








Ιωάννης Παπαδημητρίου



Το 1945 ο αρχαιολόγος Ιωάννης Παπαδημητρίου έκανε ανασκαφές στην περιοχή. Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν και κατά την δεκαετία του 1950 και 1960 και αποκάλυψαν το μεγαλύτερο μέρος του αρχαιολογικού χώρου. 

Τα σημαντικότερα αξιοθέατα του αρχαιολογικού χώρου είναι ο ναός της Αρτέμιδος, η στοά σχήματος Π, η ιερή πηγή, η γέφυρα πάνω στον Ερασινό ποταμό, η παλαίστρα, το γυμνάσιο. 
Ο ναός της Αρτέμιδος είναι ένας μικρός σε μέγεθος ναός από τον οποίο σώζεται κυρίως η πλαϊνή του πλευρά, Υπάρχει αμφιβολία για την μορφή που είχε η πρόσοψή του αλλά πιστεύεται πως ήταν εξάστυλος, κατά μία άλλη άποψη δίστυλος με τοίχο ενδιάμεσα. Η στοά σχήματος Π περιέβαλλε ένα μεγάλο προαύλιο στην πλαϊνή πλευρά του ναού. Γύρω από την στοά υπήρχαν βάσεις με μικρά αγάλματα. «Το ιερό της Αρτέμιδος Βραυρωνίας είναι ένα από τα αρχαιότερα και πιο σημαντικά ιερά της Αττικής και είχε υποστηρικτές σπουδαίους άνδρες όπως ο Κίμωνας, ο Πεισίστρατος, ο Μιλτιάδης». Ο ναός της Αρτέμιδος οικοδομήθηκε το πρώτο μισό του 5ου αιώνα π.Χ. Σύμφωνα με το μύθο, η Ιφιγένεια, κλειδούχος ιέρεια της Αρτέμιδος, λατρευόταν στο ιερό ως χθόνια ηρωίδα.    

Στον λόφο όπου βρισκόταν αυτός ο οικισμός (κοντά στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου) οι ανασκαφές του Ι. Παπαδημητρίου αποκάλυψαν το ιερό της Βραυρωνίας Αρτέμιδος, η οποία στη Βραυρώνα συνδέεται στενά με την Ιφιγένεια, ώστε πολλοί θεωρούν την τελευταία (Ιφιγένεια) παλαιότερη θεότητα που αντικαταστάθηκε και συγχωνεύθηκε με την πρώτη. Αρχικά η θεότης αυτή ήταν θεά των γεννήσεων και λατρευόταν σε σπηλιά, όπως συνήθως οι θεές των γεννήσεων. Πραγματικά στη Βραυρώνα βρέθηκε η λατρευτική σπηλιά και τα ευρήματα μαρτυρούν ότι ετελείτο σ' αυτήν λατρεία από τον 8ο - 7ο π.Χ. αιώνα. Όταν αργότερα γκρεμίστηκε η είσοδος της σπηλιάς, κτίστηκε στη θέση αυτή ένα μικρό ιερό και κοντά σ' αυτό η «ιερά οικία» της ιέρειας της Αρτέμιδος, ενώ στον λεγόμενο «τάφο της Ιφιγένειας» αφιερώνονταν τα ενδύματα γυναικών που πέθαναν κατά τον τοκετό.    









Τρεις γενιές της οικογένειας του Αριστονίκου και οι δούλοι τους σε πομπή προς την Αρτέμιδα μαζί με τον ταύρο που πρόκειται να θυσιάσουν προς τιμήν της 






Ομάδα αρχαιολόγων στα τέλη της δεκαετίας του 50 στη Βραυρώνα 





Δίπλα στον υγρότοπο, ο δρόμος που οδηγεί από το Μουσείο στον Αρχαιολογικό χώρο 






Αρχαιολογικός Χώρος Βραυρώνας. Η στοά του Ιερού. 



Στον προθάλαμο του Αρχαιολογικού Μουσείου παρουσιάζεται η ιστορία των ανασκαφών στο ιερό της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα (1948–1963) και οι εργασίες για την αναστήλωση της Στοάς, του μεγαλύτερου και καλύτερα διατηρημένου κτηρίου που ήλθε στο φως. 
Στην αίθουσα 1 προβάλλονται διαχρονικά οι οικισμοί, που οργανώθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Βραυρώνας από τα προϊστορικά χρόνια έως τη συγκρότηση του αρχαίου δήμου των Φιλαϊδών, θρησκευτικό κέντρο του οποίου υπήρξε το ιερό της Αρτέμιδος. Στην ίδια αίθουσα παρουσιάζονται τα μνημεία του ιερού της Βραυρώνας, που χρονολογούνται στον 5ο αι. π.Χ.: ο δωρικός Ναός της Αρτέμιδος, η Στοά, το Ηρώο της Ιφιγένειας και η Ιερά Οικία, που οικοδομήθηκαν στους βόρειους πρόποδες του λόφου, εκεί που κατά τον ανασκαφέα υπήρχε το αναφερόμενο στις πηγές «Κενήριον Ιφιγένειας», καθώς επίσης η τετράγωνη οριζόντια γέφυρα και ο μεταβυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου (15ος αι. μ.Χ.). 
Στην αίθουσα 2 αναπτύσσονται η ίδρυση του ιερού της Αρτέμιδος, τα λατρευτικά δρώμενα προς τιμήν της θεάς και οι ιδιότητες με τις οποίες προβάλλεται η Άρτεμις στη Βραυρώνα.Εκτίθενται επίσης πήλινοι αναθηματικοί πίνακες, πήλινα ειδώλια και αγγεία που εικονίζουν την Αρτέμιδα με διάφορες ιδιότητές της ως Άρτεμι-Εκάτη, ως Ταυροπόλο και ως Κυνηγέτιδα και Προστάτιδα των Ζώων. 
Στην αίθουσα 3 εκτίθενται τα πολυάριθμα αγαλμάτια μικρών αγοριών και κοριτσιών («άρκτοι»), καθώς η Άρτεμις ήταν θεά προστάτιδα του τοκετού και των παιδιών. 
Στην αίθουσα 4 παρουσιάζονται αφιερώματα-προσωπικά αντικείμενα των γυναικών προς τη θεά με αφορμή το γάμο τους ή τη γέννηση των παιδιών τους: πυξίδες, μεταξύ των οποίων λίθινες και ξύλινες, που χρονολογούνται από τον 9ο έως τον 4ο αι. π.Χ. και προορίζονταν για τη φύλαξη ειδών καλλωπισμού και κοσμημάτων, αρωματοδοχεία, κυρίως ληκύθια και αλάβαστρα του 6ου και του 5ου αι.π.Χ., κοσμήματα και χάλκινα κάτοπτρα, με χαρακτηριστικότερο το ενεπίγραφο κάτοπτρο της Ιππύλας.     





Η μερικώς ανακαινισμένη Στοά 





Το εντυπωσιακό φυσικό περιβάλλον διασχίζει ο μικρός χείμαρρος Εράσινος. 





Το 1945 ο αρχαιολόγος Ιωάννης Παπαδημητρίου έκανε ανασκαφές στην περιοχή. Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν και κατά την δεκαετία του 1950 και 1960 και αποκάλυψαν το μεγαλύτερο μέρος του αρχαιολογικού χώρου. 
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα του αρχαιολογικού χώρου είναι ο ναός της Αρτέμιδος, η στοά σχήματος Π, η ιερή πηγή, η γέφυρα πάνω στον Ερασινό ποταμό, η παλαίστρα, το γυμνάσιο. 














Το βήμα του αρχαίου ναού 



Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Βραυρώνας χτίστηκε το 1962 στους νοτιοανατολικούς πρόποδες του λόφου, σε απόσταση 200μ. περίπου από τον αρχαιολογικό χώρο, σύμφωνα με τα σχέδια του αρχιτέκτονα Γ. Φωτιάδη. 

Το 2008, πενήντα μία αρχαιότητες επιστρέφουν από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βραυρώνας, στο πλαίσιο της επανέκθεσής τους, όπως αποφάσισε ομόφωνα σύμφωνα με την εισήγηση το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Στο Μουσείο της Βραυρώνας, οι εργασίες ανακαίνισης και η επανέκθεση των συλλογών του ολοκληρώθηκαν το 2009. Τα πλούσια και ποικίλα αναθήματα που υπάρχουν μαρτυρούν τη φύση της λατρείας της Άρτεμης και τα λατρευτικά δρώμενα που τη συνόδευαν. 

Ανάμεσα στα ωραιότερα εκθέματα τα μαρμάρινα κεφάλια κοριτσιών, αγαλματίδια καθιστών αγοριών αλλά και τα παιχνίδια τους μαρτυρούν πώς περνούσαν τον ελεύθερο χρόνο τους: Με το αρτιάζειν (μονά-ζυγά), τα πεντέλιθα, τον αστραγαλισμό, με βώλους από πηλό και γυαλί, ζάρια αλλά και με πλαγγόνες (κούκλες). Πάντως, τα κορίτσια χάριζαν τα παιχνίδια τους στις προστάτιδες θεές του γάμου πριν από την ενηλικίωσή τους.   

Η Βραυρώνα Βρίσκεται στην Ανατολική Αττική, 35 χιλ. απόσταση από το κέντρο της Αθήνας. Κοντά σε αυτή, και μόνο 5 λεπτά απόσταση με αυτοκίνητο βρίσκονται οι δύο γνωστές παραλιακές πόλεις Αρτέμιδα και Πόρτο-Ράφτη. Το εισιτήριο του μουσείου είναι 3 ευρώ και του αρχαιολογικού χώρου, 2 ευρώ.   




Η ανεύρεση του αναγλύφου των Θεών. Βραυρώνα, 1958, φωτογραφία του Νικόλαου Τομπάζη.




ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Πάρις Ταβιτιάν 
Πηγή: www.lifo.gr

http://www.lifo.gr/team/u50698/52827


Αφιέρωμα του Ιωάννη (Γιάννη) Παπαδημητρίου (1904-1963) ΕΔΩ


Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Αφιέρωμα στην Ημέρα της Μητέρας: Η μάνα που μάζευε ελιές.....






                           «Με τη σκάλα στον ώμο, ανάμεσα στις ελιές, επέρασε
                            το φάντασμά της. Ήταν η μάνα μου, τη γνώρισα
                            απ’ το τσεμπέρι της που σάλευε λυμένο, από τα χέρια
                            κι από τη δέσμη του φωτός που απόπνεε το χαμόγελό της.
                            Η ώρα, το χώμα, ο γνώριμος κυματισμός του εδάφους
                            ταίριαζαν με την παρουσία της. Τη φώναξα χωρίς
                            αμφιβολία καμιά. εκείνη με χαιρέτησε
                            μ’ ένα νόημα αέρινο. Πάτησε έπειτα στα νύχια,
                            πήρε ν’ ανυψώνεται. Διάσχιζε τον αέρα
                            προς τον ουρανό, όπως ήταν, με τη σκάλα της.

                           
                            (Κάθε τέτοια εποχή, απλώνει τα λιοπάνια της
                            και τα ξαναμαζεύει. Έρχεται και βοηθάει τη γη.)»





(Νικηφόρου Βρεττάκου, «Η Λιομαζώχτρα» από την ποιητική συλλογή «Το Απογευματινό Ηλιοτρόπιο»




Σάββατο 13 Μαΐου 2017

ΤΑ ΦΥΚΙΑ ΜΑΣ

Ας μη σπεύσετε να δυσανασχετήσετε με τις εικόνες που τράβηξαν το ενδιαφέρον του φωτογράφου. Ακολουθεί και η θετική πλευρά, ας παρηγορηθούμε μ' αυτή. 

Βέβαια το καλοκαίρι ήδη μπαίνει. 
Ο κόσμος πάει παραλία. 

ΑΛΛΑ, Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΤΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ! (.... που μάλλον δεν τη βλέπουμε)
Λόφοι και θίνες, όχι από άμμο, αλλά από τεράστιους σωρούς με ξερά φύκια.

Και είναι στις αρμοδιότητες του Δήμου να κάνει τις ακτές μας πάλι προσβάσιμες, απομακρύνοντας τους σωρούς, με τρόπο που να σέβεται την άμμο που έχει απομείνει. 

Αλλά και να τις διατηρεί προσβάσιμες σ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. 
Σε όλη την ακτογραμμή, όπου χρειάζεται, και όχι επιλεκτικά στα εμπορικά της σημεία. Πολλά σημεία για κολυμβητές δεν καθαρίζονται ποτέ!


Μαθαίνουμε άλλωστε πως φέτος έχει εγκριθεί η αγορά κατάλληλου μηχανήματος. Έχει παραληφθεί; Ή θα πληρώσουμε και πάλι την ανάθεση του έργου καθαρισμού των ακτών μας σε εταιρείες, όπως συνέβη τις προηγούμενες χρονιές; 




























Είναι αλήθεια ότι αυτό το πανόραμα "φυκόλοφων" αφήνει την αίσθηση του ρυπαρού και του απωθητικού. 

Τί να σημαίνει, ωστόσο, η άφθονη παρουσία του στις παραλίες μας;


Το είδος λέγεται Ποσειδωνία (
Posidonia oceanica, ή “φυκιάδα”, όπως τη λένε οι ψαράδες), αν και δεν πρόκειται για φύκια, αλλά για τα νεκρά φύλλα από ένα κανονικό φυτό της θάλασσας, με ριζικό σύστημα, βλαστούς, άνθη και καρπούς. 

Είναι
 τυπικό του Μεσογειακού υποθαλάσσιου οικοσυστήματος, και  αναπτύσσεται σε αμμώδη υποστρώματα, σε βάθος μέχρι τα 30-35 μέτρα, δημιουργώντας υποθαλάσσια λιβάδια. 

Μερικά απ’ τα οφέλη του:


Δεσμεύει σημαντικές ποσότητες CO2,

Eμπλουτίζει τα νερά και την ατμόσφαιρα με οξυγόνο,

Προστατεύει το βυθό και τις ακτές από τη διάβρωση, και

Τα φύλλα και τα ριζώµατα της 
Posidonia θεωρούνται από τα πιο ζωτικά οικοσυστήματα, παρέχοντας καταφύγιο και τόπο αναπαραγωγής για πολυάριθμους θαλάσσιους οργανισμούς που συμβιώνουν ανάμεσά τους, μεταξύ των οποίων και πολλά είδη εμπορεύσιμα και βρώσιμα. 

Επιπλέον, τα λιβάδια της Ποσειδωνίας λειτουργούν σαν «παγίδες» αιωρούμενων σωματιδίων, αποτελώντας φυσικά φίλτρα καθαρισμού και συμβάλλοντας στην ανακύκλωση των θρεπτικών στοιχείων του ιζήματος και της στήλης του νερού.


Τα αναχώματα που «χτίζουν» οι ρίζες σε συνδυασμό με το πυκνό και ανθεκτικό φύλλωμα της Ποσειδωνίας, λειτουργούν ως πανίσχυροι κυματοθραύστες, απορροφώντας ένα σημαντικό ποσοστό της προσπίπτουσας κυματικής ενέργειας στην παράκτια ζώνη.
 

Οι περισσότερες αμμώδεις παραλίες των μεσογειακών ακτών οφείλουν την ύπαρξή τους στη φυσική δράση των λιβαδιών αυτών.

Η Ποσειδωνία είναι 
ένας από τους σημαντικότερους βιοδείκτες για την εκτίμηση της οικολογικής ποιότητας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Οδηγία 92/43/EOK) τα λιβάδια της Ποσειδωνίας θεωρούνται οικότοποι προτεραιότητας και στη χώρα μας το 20% της συνολικής έκτασής τους έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό οικολογικό Natura 2000, για την προστασία τους από την ανθρώπινη δραστηριότητα και την αλιεία με τράτες με συρόμενα δίχτυα (βιντσότρατες).

Είναι επόμενα ένας δείκτης για το πόσο επηρεάζεται το θαλασσινό, (το κολυμβητικό, για μας) νερό από ενδεχόμενες πηγές ρύπανσης. 

Στον τόπο μας οι απειλές είναι ορατές, φτάνει να δει κανείς τι κατεβάζει στα νερά μας μια δυνατή μπόρα, σαν συνέπεια έλλειψης αποχετευτικού δικτύου. 
Είναι όμως και «αόρατες», από τις αυθαίρετες, στα μουλωχτά, ρίψεις λυμάτων από κάποιους ασυνείδητους, αλλά και από τις ενδεχόμενες αστοχίες του συστήματος απορροής των Κέντρων Επεξεργασίας Λυμάτων.

Αν λοιπόν δείτε τις Ποσειδωνίες να μειώνονται, 
ε, τότε θα πρέπει   ν α   α ν η σ υ χ ε ί τ ε   σοβαρά!

Θα πρέπει να αναφερθεί ακόμα πως τα ξεραμένα φύλλα της Ποσειδωνίας προσφέρονται σαν υλικό για πολλαπλές χρήσεις.

Θεωρείται άριστο μονωτικό, γι’ αυτό και σε αρκετά νησιά του Αιγαίου έχουν  χρησιμοποιηθεί και σαν μονωτικό στέγης, πάνω απ’ τα δοκάρια και τα καλάμια,  γιατί παρέχουν βιοκλιματικά πλεονεκτήματα.

Κάποιοι μάλιστα έχουν την άποψη πως οι τεράστιοι όγκοι αυτού του υλικού θα μπορούσαν να γίνουν αξιοποιήσιμοι και εμπορεύσιμοι, αποφέροντας ίσως και έσοδα στο Δήμο, αφού είναι γνωστό πως το είδος προσφέρεται για παραγωγή κομπόστ και εδαφοβελτιωτικών και οργανικών λιπασμάτων, βιοκαυσίμων, βιοφίλτρων κλπ. 


Μια τέτοια δυνατότητα δεν θα άξιζε να διερευνηθεί;



Τρίτη 9 Μαΐου 2017

Σήμερα γιορτάζει ο Άγιος Νικόλαος στο ομώνυμο νησάκι της Αρτέμιδος





  Πρόκειται για τη μεγαλύτερη από τις δυο βραχονησίδες με το όνομα "Κοκκινονήσια", που  αναφέρονται σε Β.Δ. στο ΦΕΚ του 1847, ως υπαγόμενα τότε μαζί με άλλα νησιά και περιοχές στο Δήμο Κρωπίας. Σήμερα ανήκει στο Δήμο Σπάτων - Αρτέμιδος.

Βρίσκεται σε απόσταση μισού ναυτικού μιλίου από την ακτή του σημερινού οικισμού του Αγίου Νικολάου και η έκτασή του είναι 12 στρέμματα.




       Το ξωκκλήσι του Αγίου Νικολάου κτίστηκε από το Σπαταναίο Σπυρίδωνα  Κουλοχέρη περίπου το 1882, στα ερείπια παλαιότερου ναού και κατά την παράδοση μετέφεραν τις πέτρες για το κτίσιμο από την περιοχή "Μεσοβάρδα" της Αρτέμιδος με κάρα.  Ανακαινίστηκε το 1920 από τον Κων/νο Γεώργα, (γαμπρό του πρώτου κτήτορα), επειδή είχε υποστεί φθορές λόγω της γειτνίασης με το υγρό στοιχείο, η οικογένεια του οποίου το εδώρησε αργότερα στη μονή του Οσίου Εφραίμ.

Ό Άγιος Νικόλαος ο εν Βουνένοις ή Άγιος Νικόλαος ο Νέος  - όπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι - εορτάζει στις 9 Μαϊου.

 

Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

ΚΕΛ στο Πλατύ Χωράφι: ΠΑΝΑΚΕΙΑ ή ΚΑΤΑΔΙΚΗ ;

Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που πρόσφατα κλήθηκαν τα αρμόδια δημοτικά όργανα να αξιολογήσουν δεν απαντά στις αντιρρήσεις και τις αμφισβητήσεις που έχουν από πολλές πλευρές, πρόσωπα και φορείς (και από το blog μας) διατυπωθεί. 
Αναδημοσιεύουμε τη σχετική επιστολή της Αμαλίας Τόκα, Δημοτικής Συμβούλου του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου, που κωδικοποιεί τις αντιρρήσεις, αναδεικνύοντας παράλληλα τον εξωραϊσμό που επιχειρείται (χώροι αναψυχής !!!) και την αποσιώπηση των ζητημάτων που απειλούν την περιοχή και τους κατοίκους της :

ΤΟ ΚΕΛ ΣΤΟ ΠΛΑΤΥ ΧΩΡΑΦΙ ΕΙΝΑΙ Ο MΟΝΟΔΡΟΜΟΣ των ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ;


Στην πρόσφατη συνεδρίαση του  Δημοτικού Συμβουλίου συζητήθηκε η  Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) προκειμένου να γνωμοδοτήσει επί της θετικής εισήγησης που προτάθηκε από την διοικούσα αρχή . Στην συζήτηση παρευρέθηκε και ο  εκπρόσωπος της εταιρείας ΕΜΒΗΣ  η οποία  εκπόνησε την μελέτη , εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι ο ιδιοκτήτης της ΕΜΒΗΣ κ. Ανδρεαδάκης  ήταν ο μελετητής της ΜΠΕ του 2002 η οποία ακυρώθηκε  από το Συμβούλιο της Επικρατείας διότι δεν είχε εξεταστεί  η πρώτη και αναγκαία παράμετρος που ήταν η οριοθέτηση  του ρέματος  Ραφήνας . Στην νέα υπό εξέταση ΜΠΕ για την  δημιουργία ΚΕΛ στο Πλατύ Χωράφι ,  υπάρχουν αρκετά σοβαρά στοιχεία τα οποία θέτουν την συγκεκριμένη ΜΠΕ υπό αμφισβήτηση, όπως:

  • ·         η μη έγκριση –από τα αρμόδια όργανα- της νέας μελέτης  της συνολικής οριοθέτησης ρέματος Ραφήνας το οποίο ως γνωστό είναι χαρακτηρισμένο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους
  • ·         οι εκκρεμούσες προσφυγές των Δήμων Ραφήνας-Πικερμίου και Σπάτων –Αρτέμιδας  στο Συμβούλιο  της Επικρατείας, κατά του Προεδρικού Διατάγματος ΦΕΚ 416/9.9.2014 για την τμηματική οριοθέτηση του ρέματος .
  • ·         η μη τεκμηρίωση των εναλλακτικών προτάσεων της χωροθέτησης  του ΚΕΛ ,
  • ·         η αποσιώπηση ότι το γήπεδο του ΚΕΛ εφάπτεται αρχαιολογικού χώρου απόλυτης προστασίας ,
  • ·         η προβληματική τεκμηρίωση της   γ΄βαθμιας επεξεργασίας των λυμάτων και των εκροών,  η μη ύπαρξη σχεδίου άρδευσης , η μη αναφορά της συνολικής  χρέωσης ανά κυβικό  στους πολίτες  
  • ·         η μη αναφορά του πλήθους των συνδέσεων καθώς και μη ονομαστική αναφορά  των αποχετευμένων   οικισμών της πρώτης φάσης λειτουργίας του ΚΕΛ των 180.000 ισοδυνάμου πληθυσμού αλλά και της μετέπειτα των 225.000 κατοίκων,
  • ·         η μη εξέταση της αθροιστικής επιβάρυνσης των 5 ΚΕΛ, του αεροδρομίου, των οδικών αξόνων
  • ·         η  «εξαφάνιση» των πέριξ του ΚΕΛ οικισμών (βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής) με αποτέλεσμα να μην εξετάζονται  οι επιπτώσεις στο άμεσο  ανθρωπογενές στοιχείο, κ.ά.