Αναφερθήκαμε σε πρόσφατο δημοσίευμα στην έναρξη Θεατρικού
Εργαστηρίου στην Αρτέμιδα από τον γνωστό σε πολλούς από μας άνθρωπο του Θεάτρου και Δάσκαλο Νίκο
Διονύσιο. Παραθέτουμε, όπως οφείλουμε άλλωστε, λίγα βιογραφικά στοιχεία.
|
Ο
συμπολίτης μας Νίκος Διονύσιος εργάζεται στο θέατρο και στο χώρο του
πολιτισμού από μικρός. Γεννήθηκε στην Αθήνα, ονομάζεται Νίκος Διονύσιος
Μητρογιαννόπουλος και είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, χορογράφος και συγγραφέας.
Σαν το νεότερο μέλος της ομάδας χορού Τσαούλι, ήδη από την ηλικία των 4 ετών, περιόδευσε στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έγινε δεκτός με υποτροφία από τον Κάρολο Κουν στο Θέατρο Τέχνης. Την παρουσία του στο Θέατρο έκανε σαν ηθοποιός, αλλά και σαν σκηνοθέτης, με παραστάσεις στην Ευρώπη, Β. Αμερική και στα αρχαία θέατρα, συμπεριλαμβανομένων του Ηρωδείου και της Επιδαύρου με το Θέατρο Τέχνης, το Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο και άλλα.
|
Ο Νίκος έχει βαθιά γνώση του Ελληνικού πολιτισμού, όσο αφορά το θέατρο και τον χορό, και έχει αναγνωριστεί ιδιαίτερα για την εργασία του στην Αρχαία Ελληνική
Τραγωδία, όσο και για τα μοντέρνα έργα του.
Σε διεθνή διαγωνισμό Μπρεχτ (Βερολίνο) επιλέχθηκε για την
ερμηνεία του στη «Ζούγκλα των Πόλεων» του Μπρεχτ, στο ρόλο του Σλινκ.
Πρωταγωνιστής του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου
και άλλων σχημάτων, ερμήνευσε, μεταξύ άλλων, τους Έλληνες Τραγικούς στο
Φεστιβάλ Αθηνών, με θριαμβευτικές κριτικές, σε νεαρά ηλικία.
Ορέστης στο “Ορέστης” του Ευριπίδη, Ετεοκλής στους “Επτά επί Θήβας”, Αλκιβιάδης στο “Τίμων ο Αθηναίος” συμπρωταγωνιστεί μαζί με τον Δημήτρη Χορν και
άλλους.
Το Theatre National de Chaillot στο
Παρίσι, το Διεθνές Κέντρο Θεάτρου στο Βερολίνο και οι χορογράφοι Alwin Nikolais και Maurice Béjart αναγνώρισαν
τη δουλειά του.
Το αντιπροσωπευτικό του έργο «Εφήμερα» ανακηρύχτηκε “παράσταση
της χρονιάς” στο Athenaeum στην
Αθήνα και στην συνέχεια παρουσιάστηκε με επιτυχία στο εξωτερικό, περιλαμβάνοντας
ποίηση των Εγγονόπουλου, Margaret Atwood και του Harold Pinter, που
αφιέρωσε για το έργο του Νίκου ένα ιδιαίτερο δικό του ποίημα.
Ο Νίκος είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Dionysios Company (DTC) και εγκαινίασε
τη λειτουργία του Εκκλησιαστηρίου - Βουλευτηρίου στην Αρχαία Μεσσήνη, ύστερα
από 2500 χρόνια, με το έργο του “Φώς και Σκοτάδι”, τον Αύγουστο του 2010 μπροστά
σε χιλιάδες θεατές. Το 2012 σκηνοθέτησε
και χορογράφησε τους “Πέρσες” του Αισχύλου για το Φεστιβάλ Πέτρας, τα έργα του
“Εφήμερα” το 2013 στο Θέατρο Κακογιάννης και το “Πέρασμα” το 2014 στο Γυάλινο
Μουσικό Θέατρο, και άλλα.
Για πρώτη φορά στην ιστορία του Stratford Festival of Canada, στην
επέτειο για τα 50 χρόνια λειτουργίας του, παρουσιάστηκε Αριστοφάνης, “Οι Όρνιθες”, σε σκηνοθεσία και
χορογραφία του Νίκου Διονύσιου. Έχει
εργαστεί και έχει παρουσιάσει τα έργα του στο Τορόντο, Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Παρίσι,
Χόνγκ Κόνγκ, Εδιμβούργο και αλλού.
Σκηνοθέτησε και χορογράφησε τους “Επτά επί Θήβας” του
Αισχύλου και καλεσμένος από την Ιταλία και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό
πρόγραμμα Interreg IIIa), τις “Βάκχες”
του Ευριπίδη, όπου και ερμήνευσε το ρόλο του Διονύσου. Το 2016 με το έργο του ΕΦΗΜΕΡΑ άνοιξε και πάλι
στο κοινό μετά από χρόνια το ιστορικό θέατρο Άλφα.
Ασχολήθηκε με θέματα πολυ-πολιτισμικά και θέματα των
Αυτόχθονων Ιθαγενών και έχει συνεργαστεί ως σύμβουλος πολιτισμού με: Καναδικό Υπουργείο Υποθέσεων των Αυτόχθονων
Πληθυσμών, Καναδικό Υπουργείο Πολιτισμού, Υπουργείο Πολιτισμού και
Πολυπολιτισμικότητας του Οντάριο, Συμβούλιο Αυτόχθονων Αμερικανών και, μεταξύ
άλλων, δημιούργησε για την Ελληνική Κοινότητα του Τορόντο Θεατρική Σχολή.
Ο Νίκος, σαν ειδικός σε Αρχαίο Θέατρο, Κίνηση, και Μοντέρνο θέατρο, έχει διδάξει :
Royal Academy of Dramatic Art (RADA), London Actors Centre (Equity), Italia Conti Academy, Goldsmiths University of London, Lancaster University, London Studio Centre, Central School of Speech and Drama . . . και στην Ελλάδα στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή “Πέτρας”. Υπήρξε
επίσης Διευθυντής του Κέντρου Κίνησης και Χορού στην Αθήνα.
Σημαντικό βιογραφικό, πράγματι. Ευχής έργο θα ήταν αν το Ν.Π.Δ.Δ. ΞΕΝΟΦΩΝ του Δήμου μας αποκτούσε σχέσεις συνεργασίας με τόσο ταλαντούχους και έμπειρους ανθρώπους της τέχνης, σαν τον Νίκο Διονύσιο. Κάτι τέτοιο θα έδινε επιτέλους έναν αέρα στην τόσο υποτονική πολιτιστική ζωή της πόλης μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή