Στη μάχη με όπλο την πληροφορία ! Δυο μαθήματα από την Ολλανδία

Οργάνωση Δικτύων Αισθητήρων από Πολίτες για την αντιμετώπιση κυβερνητικών αποφάσεων : 

Δυο μαθήματα από την Ολλανδία.  

Μια μελέτη που δημοσιοποιήθηκε σε περιβαλλοντικά περιοδικά, αλλά και στον έγκυρο ιατρικό τύπο.  

Εξαιρετικά ενδιαφέρον!  ... Προς γνώσιν, η περίληψή της:

Μια κοινωνικο-τεχνολογική καινοτομία έκανε την εμφάνισή της. Η ανάπτυξη Δικτύων Αισθητήρων από Πολίτες, όπου οι πολίτες οργανώνονται από την «βάση προς τα πάνω», μπροστά στην ανάγκη να αντιμετωπίσουν τους κυβερνητικούς αρμόδιους με τεκμηριωμένα στοιχεία για τις περιβαλλοντικές μεταβλητές, στις περιπτώσεις που εκτιμάται ότι η σχετική καταγραφή και παρακολούθηση από τις αρμόδιες κυβερνητικές υπηρεσίες και τους επιχειρηματικούς οργανισμούς παρουσιάζει κενά.

Τα Δίκτυα αυτά συλλέγουν πληροφορίες πάνω σε ζητήματα που επηρεάζουν την τοπική κοινότητα και τους πολίτες στην ποιότητα ζωής τους. Ειδικότερα, περιγράφονται δύο πρωτοβουλίες της κοινότητας, όπου καταγράφηκαν οι περιβαλλοντικές πληροφορίες πάνω στην ηχορύπανση από το αεροδρόμιο,  και την πρόκληση σεισμικών δονήσεων σαν συνέπεια της εξόρυξης φυσικού αερίου, οι οποίες πληροφορίες δημοσιοποιήθηκαν με τη χρήση μεθόδων κοινωνικής δικτύωσης των πληροφοριών, αλλά και της γεωγραφικής κατανομής τους.

Και οι δυο πρωτοβουλίες των τοπικών κοινοτήτων συστρατεύτηκαν πρωτοποριακά στην ανάπτυξη μιας προσέγγισης που περιλαμβάνει  σε συνδυασμό :

1.    την εγκατάσταση αισθητήρων καταγραφής δεδομένων

2.    την διαδικτυακή ενημέρωση της χαρτογράφησης των δεδομένων σε πραγματικό χρόνο (real time) και

3.    την οργάνωση της κοινότητας.

Δυο συγκεκριμένες περιπτώσεις αναλύονται, ώστε να γίνει κατανοητό το πώς προέκυψαν και πώς λειτουργούν στην πράξη τέτοια «εργαλεία δικτύωσης της γεο-πληροφορίας: (1) Ο σεισμικός καταγραφέας – σύστημα παρακολούθησης Groningen και (2) Ο καταγραφέας του Διεθνούς Αερολιμένα Σχίπχολ (ΝΔ του Άμστερνταμ).

Και στις δυο περιπτώσεις, οι περιβαλλοντικές «παράπλευρες απώλειες» από την άσκηση οικονομικών δραστηριοτήτων έχουν ιδιαίτερο βάρος, αφού πρόκειται για  οικονομικές δραστηριότητες με διαστάσεις εθνικής σημασίας (π.χ. εξόρυξη αερίου και δημιουργία εθνικών αεροδρομίων), που, ωστόσο,  επηρεάζουν ταυτόχρονα την τοπική κοινότητα με περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Τα συστήματα παρακολούθησης που αναλύονται στη δημοσίευση αυτή έχουν εγκατασταθεί από τη βάση προς τα πάνω, από πολίτες για πολίτες, για να αξιοποιηθούν σαν «ισχύς της πληροφορίας» στο διάλογο με τους κυβερνητικούς φορείς.

Οπτικοποιημένα δεδομένα από αισθητήρα ποιότητας ατμοσφαιρικού αέρα σε σχολείο

Σκοπός της δημοσίευσης είναι να σχηματιστεί γνώμη για το πώς προέκυψαν αυτά τα Δίκτυα Αισθητήρων των Πολιτών:   Πως ξεκίνησε η ιδέα της δημιουργίας ενός Δικτύου Αισθητήρων των Πολιτών;    Mε ποιο τρόπο κατάφεραν να καταξιωθεί το κύρος τους και να θεωρείται υπολογίσιμο από τον συνολικό «κυβερνητικό σύστημα»;    Σε ποια έκταση η δύναμή του είναι τέτοια ώστε να αντιπαρατίθεται και να αντισταθμίζει τα επενδυτικά συμφέροντα και τις συζητήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη,  και να επηρεάζει τις ιδιαίτερα φορτισμένες αντιπαραθέσεις πάνω στις περιβαλλοντικές πιέσεις;     Και αν, ναι ή όχι, σε τελευταία ανάλυση, επιτυγχάνουν τα Δίκτυα αυτά (κάποια μορφή) θεσμοθέτησης, και, συνολικά, αλλαγής των εφαρμοζόμενων πολιτικών.

Διαπιστώσαμε πως τα Δίκτυα Αισθητήρων από Πολίτες που μελετήθηκαν κατακτούν τη δύναμή τους μέσω ενωτικών προσπαθειών και δραστηριοτήτων crowdsourcing (στοιχείων καταγεγραμμένων από τους πολίτες), που παρέχουν πραγματικά «αντικειμενοποιημένα δεδομένα» ή «ενδείξεις» της «επί τόπου» κατάστασης, σε ζητήματα που απασχολούν ευρέως την τοπική κοινότητα.

Έχοντας εκπληρωθεί η ανάγκη της τοπικής κοινότητας για συλλογή πληροφοριών, μπόρεσε να αναπτυχθεί μια διαδικασία συλλογής στοιχείων σε συνδυασμό με την ισχυροποίηση των πολιτών, ώστε να επηρεάζει τις κοινωνικο-οικονομικές διαπραγματεύσεις και να θέτει σε αμφισβήτηση τους επικρατούντες  περί της αλήθειας ισχυρισμούς των κρατικών φορέων. Και στις δυο περιπτώσεις αναπτύχθηκαν παρόμοια «ανταγωνιστικά» Portals στο Διαδίκτυο με απαντητική πρόθεση, τόσο εκ μέρους της εταιρίας εξόρυξης φυσικού αερίου, όσο και από το αεροδρόμιο. Συμπεραίνουμε, όμως, πως με τα ενεργά Δίκτυα Αισθητήρων από τους Πολίτες υπήρξε σαφώς μετατόπιση της  ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ της κυβέρνησης και των θιγόμενων κοινοτήτων, καθώς η κυβέρνηση έπαψε να διαθέτει, αυτή και μόνο, το μονοπώλιο της πληροφορίας για τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος.

ΠΗΓΕΣ :

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/labs/journals/j-environ-manage/new/2017-03-13/