MySpaArt

(ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ)

Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ...!!!!

Έχω αράξει σε μια ξαπλώστρα στη μεγάλη παραλία.

Το ελαφρό αεράκι φέρνει την πολυπόθητη δροσερή αύρα της θάλασσας που λαμποκοπάει κάτω  από το γενναιόδωρο –και σήμερα- φως του ήλιου. Η ατμόσφαιρα είναι πεντακάθαρη ξανά. Στον ορίζοντα, σε κοντινή απόσταση, διακρίνονται τα βουνά της αντίκρυ στεριάς με τις ανεμογεννήτριες που μου χαλάνε λίγο την ατμόσφαιρα αλλά κάνω πως δεν τις βλέπω...

Νιώθω σα μικρό παιδί σ’ αυτή την παραλία. Όπως τότε που μετρούσα τα μπάνια και τα παγωτά...Έτσι και σήμερα. «Σαράντα δύο μπάνια»  λέω φωναχτά  και η κυρία από τη διπλανή ξαπλώστρα με κοιτά με ένα μικρό μειδίαμα στα χείλη. Μάλλον διέκρινε την ευχαρίστηση στα μάτια μου και αποκρίθηκε στο κάλεσμα λέγοντας «Μπράβο!Εμείς μόνο πέντε. Ερχόμαστε με το λεωφορείο...»

Χαμογέλασα με αυταρέσκεια. Δεν απάντησα αλλά εκείνο το συννεφάκι πάνω από το κεφάλι μου γέμισε με σκέψεις : «Λεωφορείο;;Όχι, εμείς φτάνουμε στην παραλία σε 10 λεπτά. Με το αυτοκίνητο. Την έχουμε στα πόδια μας τη θάλασσα. Αυτή την πανέμορφη θάλασσα του Νότιου Ευβοικού τη βλέπουμε καθημερινά, το βαθύ γαλάζιο της γεμίζει τη ματιά μας, η λάμψη του ήλιου πάνω της γεμίζει την ψυχή μας. Εδώ ερχόμαστε κάθε μέρα, στην αγκαλιά της για να δροσιστούμε, ζούμε στην πιο όμορφη...»

«Δέκα ευρώ παρακαλώ», διέκοψε τις σκέψεις μου  ο νεαρός σερβιτόρος. Ναι, βέβαια. Εμείς εδώ πληρώνουμε για να απολαύσουμε γιατί παρέχουμε και υπηρεσίες. Δεν είναι παίξε-γέλασε οι υπηρεσίες μας. Ξαπλώστρες σε καλή σχετικά κατάσταση (λίγο να τινάξεις την άμμο....) ομπρέλες μεγάλες για την προστασία μας (εγώ ήμουν τυχερή ,πέτυχα μία χωρίς τρύπα σήμερα). Ακριβές;;;; Μα τι λέτε; Τι είναι δέκα ευρώ; Τις καθημερινές είναι πιο φτηνά αλλά την Κυριακή που έρχονται οι πληβείοι για να τινάξουν από πάνω τους τον καθημερινό κάματο....ε τότε περιμένει και ο επιχειρηματίας να βγάλει το κατιτίς του. Αν δεν σ’ αρέσει , πάρε ομπρέλα.

Αφού απόλαυσα το μπάνιο μου και σήμερα, έδωσα και τα 16 ευρουλάκια μου (ένα καφέ να μην πιούμε στην παραλία δηλαδή;;) είπα να πάρω τη χαρά μου μαζί μου και να φύγω. «Το βραδάκι θα ξανάρθω» σκέφτηκα «για μια βόλτα στο παραλιακό μας πάρκο». Ναι, έχουμε και πάρκο.  Το πάρκο μας είναι δημοτικό, εφάπτεται του αιγιαλού, περιλαμβάνει δεκάδες στρέμματα πρασίνου. Ε, δεν έχουν όλοι παραλιακό δημοτικό πάρκο!!!! Μα πόσο τυχεροί είμαστε πια;

Εντάξει, ναι, έχετε δίκιο, δεν το λές και καταπράσινο....Το γρασίδι έχει ξεραθεί πια, δεν το λες και περιποιημένο, τα παγκάκια τα ξύλινα έχουν σπάσει. Εμείς όμως έχουμε πάρκο!!!! Πώς έχουν στην Αθήνα το «Μεγάλο Περίπατο:» Έτσι κι εμείς. Το Μεγάλο Πάρκο.

Σε 10 λεπτά έφτασα στο σπιτάκι μου (τι σας έλεγα;) και ένα ντουζάκι είναι ό, τι πρέπει πριν το μεσημεριανό φαγητό. Μα – δεν ξέρω αν σας το είπα- εδώ είναι Λούτσα και δεν πρέπει ποτέ να λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο. «Γιάννηηηηηηηη, πάλι δεν έχουμε νερό;» Ένα περίεργο πράγμα, στην πόλη μας που όπου και  να κοιτάξεις βλέπεις νερό (δίπλα στη θάλασσα είπαμεεεε) αλλά στις βρύσες νερό δεν έχει. Το καλοκαίρι! Το χειμώνα αν δεν έχει βλάβη, νερό έχουμε –δόξα τω Θεώ- αλλά το καλοκαίρι νομίζω ότι είμαστε «ρουφήχτρες». Ναι, εμείς φταίμε, μας το λένε οι ιθύνοντες καθημερινά. Εγώ πάντως το έχω εμπεδώσει. Αφού καταναλώνουμε περισσότερο νερό το καλοκαίρι, το δίκτυο δεν επαρκεί για τις ανάγκες μας. Να αλλάξουν το δίκτυο;Γιατί; Ε, όχι, ας μην είμαστε υπερβολικοί. Δεν πειράζει που δεν έχουμε νερό. Να, τώρα ο Δήμαρχος είπε ότι αλλάζουν τους υδρομετρητές, θα βάλουν κάτι υπερσύγχρονους, ψηφιακούς, για να μετράνε και το χιλιοστό. Ε, αν δεν υπάρχει νερό δεν θα το μετράνε. Αμάν, πως κάνετε έτσι!

Αλλά αν έχεις καλή διάθεση όλα φτιάχνουν. Εγώ στην πόλη μας συνεχίζω να νιώθω σα μικρό παιδί. Με τα μπουκάλια κάνουμε το ντουζάκι μας , όπως τότε στο χωριό. Το απόγευμα κάθομαι στη βεράντα, κάτω από τα πεύκα και απολαμβάνω τη θέα. Μετά από το αναζωογονητικό καφεδάκι μου αρέσει η απογευματινή βόλτα στη φύση. Κάνει καλό στην καρδιά και στη ματιά... Κάτι βουνά από σκουπίδια τα παραβλέπω και προχωράω παρά κάτω. Είπα να παραβλέψω και κάτι στρώματα. Τα κλαδιά δεν μπόρεσα να τα αφήσω ασχολίαστα. Ακούστε να σας πω. Ο δήμος έχει φροντίσει. Παίρνεις τα κλαδιά σου (που καλά κάνεις και τα κόβεις) και τα πας πίσω από το Δημαρχείο. Τι δεν καταλαβαίνεις; Θα σου πω εγώ τι δεν καταλαβαίνεις. Τόσα χρόνια σε είχαν αφήσει ανεξέλεγκτο στη Λούτσα. Γιατί έτσι είναι ο Έλληνας και δη ο Λουτσιώτης. Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ’ ανέβει  στο κρεβάτι...  Ο εκπολιτισμός αργεί να επέλθει. Δεν παίζει κανένα ρόλο που ο Δήμος δεν είναι συνεπής. Όχι, δεν έχει σημασία που περίπου μια φορά το χρόνο θυμούνται να τα μαζέψουν και δημιουργείται έτσι η εντύπωση πως πρόκειται περί χωματερής. Θέμα παιδείας είναι!!!

Αλλά τι να σου λέω τώρα. Μα τι λες:Και βέβαια έχουμε σχολεία εμείς εδώ. Και νηπιαγωγεία και δημοτικά και γυμνάσια και λύκεια. Αμέ! Εντάξει, λίγο υστερούμε στις υποδομές, αλλά τα κοντέινέρ μας τα έχουμε. Δεν κάνουμε  δα μάθημα και στους δρόμους!!!Τι είμαστε;Ουγκάντα; Μάλιστα ο Δήμαρχός μας πρόσφατα υπέγραψε το πρόγραμμα για την ενεργειακή αναβάθμιση των σχολείων. Ναι, των κοντέινερ, ποιο είναι το πρόβλημα;;;

Άλλωστε, εμείς εδώ τα σχολεία μας τα προσέχουμε γιατί είναι χώροι παιδείας αλλά και πολιτισμού. Ο Δήμος μας κάθε χρόνο διοργανώνει Πολιτιστικές Εκδηλώσεις και οι αυλές των σχολείων γεμίζουν κόσμο. Θεατράκι; Χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων; Τι λες καλέ; Αρκεί που κάνουμε και εκδηλώσεις. Θεατράκι δεν προβλέπεται. Ναι, χώροι υπάρχουν πολλοί, δεν είμαστε δήμος ό,τι κι ό,τι. Λεφτά δεν υπάρχουν. Γιατί ο Δήμος μας τα λεφτά τα χρειάζεται. Τα δίνει αλλού βρε αδερφέ, πως να στο πω αλλιώς; Τι να τον κάνει τον πολιτισμό;;;

Βράδιασε και είπα να γυρίσω πίσω. Η βόλτα τελείωσε. Αν νυχτώσει δεν θα βλέπω για να επιστρέψω. Οι λάμπες μας είναι παλιές, κάποιες δεν ανάβουν, γενικά ο ηλεκτροφωτισμός των δρόμων έχει πρόβλημα. Αλλά το ξέρουν αυτό οι ιθύνοντες, οι ειδικοί. Τί νομίζετε;  Είμαστε στο σωστό δρόμο, όμως, εκσυγχρονιζόμαστε. Σύντομα θα γίνει αναβάθμιση του ηλεκτροφωτισμού του Δήμου μας με νέα φωτιστικά τεχνολογίας led και λειτουργιών smart city. Εγώ δεν ακούω τι λένε οι κακεντρεχείς. Δε με νοιάζει αν δεν έχει γίνει σωστός προυπολογισμός ή αν τελικά γίνει εκχώρηση δημόσιων υπηρεσιών σε ιδιώτες οι οποίοι μάλιστα δεν αναλαμβάνουν επαγγελματικό ρίσκο έχοντας εξασφαλισμένα τα κέρδη τους από το ανταποδοτικά τέλη των δημοτών.  Δεν με νοιάζει αν κινδυνεύει ο δημόσιος χαρακτήρας βασικών υπηρεσιών!!!Πώς να το κάνουμε; Εκσυγχρονισμός με κάθε κόστος!!

Σε λίγο φτάνω στο σπίτι μου. Κάτι νερά τρέχουν στο δρόμο. Νερά πλυντηρίου, δεν είναι κάτι ανησυχητικό. Τι να κάνει και ο δημότης: Να μην πλύνει; Γιατί δεν ρίχνει τα νερά στην αποχέτευση; Ποια αποχέτευση; Ας γελάσω δυνατά!! Αλλά και αυτό το πρόβλημα λύνεται οσονούπω. Κάτι τεχνικά μικροπροβλήματα αντιμετωπίζουμε αλλά θα λυθούν κι αυτά. Το ΚΕΛ που με τόση λαχτάρα περιμένουμε παίρνει σάρκα και οστά. Όλες οι δημοτικές παρατάξεις άλλωστε εδώ είναι αποφασισμένες να μη δημιουργήσουν προσκόμματα στην περάτωση του ΚΕΛ. Κάτι μελέτες λείπουν, κάτι αγωγοί, κάτι έργα αποχέτευσης αλλά σιγά... Αυτά είναι λεπτομέρειες. Σε καμιά εικοσαριά χρόνια τα λύματα από τους  βόθρους δεν θα πέφτουν στη θάλασσα. Είναι αποφασισμένο από όλους σου λέω!

Ότι και να λέτε αυτή τη θέα εγώ δεν την αλλάζω με τίποτα. Κάθομαι στη βεράντα μου, κάτω από τα πεύκα, βάζω το ποτάκι μου και ακούω τη μουσική μου. Ραδιόφωνο; Όχι, καλέ. Η μουσική φτάνει μέχρι εδώ από τα μπαρ της παραλίας. Εμείς οι Λουτσιώτες είμαστε τυχεροί και σ’ αυτό. Δωρεάν διασκέδαση κάθε βράδυ!!!

Να μην την λέω Λούτσα; Ναι, δίκιο έχετε. Η πόλη μας είναι η Αρτέμιδα. Και (θα μπορούσε να) είναι η πιο όμορφη πόλη!

Δ.Τ.

ΠΗΓΗ
https://artemipress.blogspot.com/